طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، منابع آب زيرزميني در صورت حفاظت از آن‌ها، به عنوان منابعي استراتژيک که در مواقع اضطراری مي‌توانند آثار خشکسالي يا کم آبي را تقليل دهند، از اهميت بسزايي برخوردارند. در ايران به دليل قرارگيری در کمربند خشک جهان و ميزان بارش به نسبت کمتر نسبت به متوسط جهاني، ميزان اين وابستگي بيشتر است. اما طي قرون متمادی استفاده پايدار از منابع آب زيرزميني، تداوم حيات را در مناطق خشک و کم بارش کشور تضمين کرده است. طي چند دهه گذشته به دليل تسهيل در بهره‌گيری از فناوری حفر چاه و پمپاژ، ميزان بهره‌برداری از آب‌های زيرزميني در دشت‌های مختلف کشور روند صعودی به خود گرفته است. اين بهره‌گيری از فناوری دارای مزايايي از قبيل دسترسي به آب در مناطق مختلف، تأثيرپذيری کمتر از نوسانات بارش و خشکسالي، امکان توسعه گسترده کشاورزی به ويژه در استان‌های خشک کشور، تسهيل تأمين آب شرب و غيره را فراهم کرده است. اما به دليل نبود ضابطه قوی و ضعف نظارت جامع بر ميزان برداشت و حفر چاه‌های متعدد به ويژه برای گسترش کشاورزی، ميزان برداشت از منابع آب زيرزميني بيش از ظرفيت تجديدشوندگي صورت گرفته که تداوم آن مي‌تواند امنيت کشور را در معرض تهديد قرار دهد. حکمراني بخش آب و کشاورزی کشور به دليل عرضه محوری از يک سو و توسعه مصارف آب بر بدون جامع‌نگری نسبت به تبعات اضافه برداشت از منابع آبي از ديگر سو، به کسری قابل توجه حجم آبخوان‌های کشور منجر شده است. در شرايط کسری آبخوان، ميزان آب برداشت شده از مقداری که به طور متوسط و از طريق بارش امکان جايگزيني و تجديد آن وجود داشته، بيشتر بوده و به تخليه آبخوان‌ها و به افت تراز آب زيرزميني می‌انجامد. این گزارش به بررسی تشدید بحران منابع آب زیرزمینی و لزوم مدیریت مصارف می‌پردازد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• وضعيت کسري تجمعي مخازن
• وضعيت ممنوعيت دشت‌هاي کشور جهت بهره‌برداري از آب زيرزميني
• اثرات کسري حجم آبخوان
• ميزان وابستگي مصارف به آب زيرزميني
• و موارد دیگر...