بررسی اثربخشی مخارج دولت و مالیات طی ادوار تجاری: کاربرد مدل خودرگرسیون برداری آستانهای
طبق این گزارش که توسط پژوهشنامه مالیات تهیه شده است، یکی از مهمترین فاکتورها که دولتها و سیاستگذاران اقتصادی با اتکا به آن دست به اعمال سیاست مالی میزنند، ضریب فزاینده سیاست مالی است. این ضریب که میزان اثربخشی سیاست مالی در تحریک تولید و تثبیت اقتصادی را نشان میدهد همواره جزء مباحث پرمناقشه بین اقتصاددانان و پژوهشگران بوده است، زیرا هیچ توافق نظری در مورد اندازه این ضریب وجود ندارد، لذا پژوهشگران متعددی سعی در برآورد تجربی ضریب فزاینده سیاست مالی پرداختهاند، این تلاش که بعد از بحران جهانی 2008-2007 به علت نقش بسزای این ابزار سیاستی در کاهش بحرانها دوچندان شده است، موضوع و هدف اصلی گزارش حاضر است؛ لذا این گزارش در همین راستا با استفاده از دادههای فصلی اقتصاد ایران طی دوره زمانی با به کارگیری مدل غیرخطی خودرگرسیون برداری آستانهای به برآورد ضریب فزاینده آنی و تجمعی سیاست مالی پرداخته است.
مواردی که با دانلود این گزارش میتوانید از آن آگاهی یابید:
- ضریب فزاینده کینزی و انتقادات وارده بر آن
- عوامل مؤثر بر ضریب فزاینده سیاست مالی
- بررسی روند مخارج دولت و درآمدهای مالیاتی در اقتصاد ایران
- محاسبه ضریب فزاینده سیاست مالی
- و موارد دیگر...