طبق این گزارش که در پژوهشنامه مالیات منتشر شده است، تحقق اقتصاد سبز مستلزم تلاش مؤثر جهت پاکسازی محیط زیست، بهینه‌سازی تخصیص منابع و ایجاد ساختارهای سبز است که این امر نیازمند اقدامات انگیزشی مالی می‌باشد. با توجه به توزیع نامناسب درآمد در ایران و پایین‌ بودن درآمدهای مالیاتی دولت، مالیات سبز که مالیاتی کارا محسوب می‌شود به دولت در ایجاد درآمد از طریق گذار از وضع موجود به اقتصاد سبز کمک می‌کند و می‌تواند جانشین سایر پایه‌های مالیاتی باشد. این مهم از یک سو اثر اختلال‌زایی مالیات‌های دیگر را کاهش داده و از سوی دیگر، روشی نوین برای تخصیص بهینه منابع در راستای افزایش رفاه اجتماعی در بلندمدت است که مانع انتشار الاینده‌ها بیش از حد بهینه اجتماعی می‌شود در بین انواع منابع دولت، مالیات به عنوان منبع دائمی و قابل پیشبینی همواره مورد توجه دولت مردان بوده است.  اقتصاددانان همواره در تلاشند تا پایه‌های مالیاتی جدیدی معرفی کنند که کمترین عدم کارایی را در سیستم اقتصادی ایجاد کند که در این بین مالیات‌های سبز که بر پایه هزینه اعمال می‌شود از چنین ویژگی برخوردار است. این نوع مالیات خواهد توانست به طور موفقیت آمیزی باعث افزایش کیفیت محیط زیست گردد؛ اما این که بتواند جایگزین سایر مالیات‌ها شود فرضیه‌ای است تحت عنوان فایده مضاعف که جداگانه باید مورد بررسی قرار گیرد. در این گزارش به مطالعه مالیات‌های زیست‌محیطی پرداخته می‌شود و اثر این نوع مالیات بر توزیع درآمد در 35 کشور منتخب سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در بازه زمانی 2015-1980 بررسی می‌شود. نتايج مدل پانل نشان می‌دهد که اعمال مالیات سبز، اثری در بهبود توزیع درآمد نداشته است.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار جهان می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی چگونگی دستیابی به حداکثر رفاه اجتماعی

• بررسی مزیت‌های مالیات‌های زیست‌محیطی

• بررسی مطالعه‌ای در مورد اثر تداخل مالیاتی يک ماليات زيست‌محيطی در چارچوب تعادل عمومی

• و موارد دیگر...