طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات مدیریت مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، افزایش توانمندی و ظرفیت مواجهه مناسب و کارآمد با بحران‌ها، یکی از دلایل اصلی گذر از عصر غارنشینی و ایجاد اجتماعات و به تبع آن تشکیل دولت‌هاست. از این رو، برخی اندیشمندان مدیریت بحران را مهم‌ترین و قدیمی‌ترین وظیفه دولت قلمداد می‌کنند. با این حال، علی‌رغم تلاش‌های صورت گرفته در بسیاری از کشورها برای کاهش خطرپذیری و آثار منفی بحران‌ها، آسیب‌ها و هزینه‌های بسیاری از بحران‌ها در حال افزایش است. نقیصه‌ای بنیادین که ضمن وارد کردن هزینه‌های سنگین و بعضا جبران‌ناپذیر، در مواردی به از بین رفتن مشروعیت و فروپاشی سیستم‌ها منتهی گردیده است. کشور ایران به لحاظ طیف 56 نوع مخاطره طبیعی و انسان ساخت، و هم شدت خسارت و پوشش مخاطراتی نظیر خشکسالی، زلزله و سیل، شرایط ویژه‌ای دارد. به گونه‌ای که براساس نقل قول متواتر، ایران جزء ۱۰ کشور پرمخاطره دنیا محسوب می‌شود. از این رو، مدیریت شرایط اضطراری در ایران دارای سابقه دیرینه است. در امپراتوری ایران هخامنشی سیستم‌های مدیریت اضطراری، پیچیده و کاملاً انعطاف‌پذیر در سراسر سرزمین‌های دوردست خود به عنوان بخشی از سیستم‌های مدیریت عمومی راهبردی پیش‌بینی شده بود. با این وجود، به رغم سابقه دیرینه ایران در مدیریت بحران و بلایا، فرایند مدیریت بحران در ایران دارای نوسانات زیادی بوده و دستیابی به یک نظام مدیریت بحران اثربخش همواره مدنظر دولت‌ها بوده است. این گزارش به بررسی تحلیل نظارتی بر قانون مدیریت بحران کشور می‌پردازد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مفهوم و ابعاد مدیریت بحران
• بحران‌های طبیعی و انسان‌ساز در ایران
• آسیب‌شناسی مدیریت بحران در کشور
• و موارد دیگر...