طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، صنایع دستی به عنوان نماد فرهنگی، هویت و تاریخ یک کشور، نقشی بسیار مهم در حفظ و تداوم فرهنگ‌ها و سنت‌های بومی ایفا می‌کند. این صنایع، بازتاب‌دهنده هنر، خلاقیت و مهارت‌های افراد جامعه بوده و در اعتقادات، آداب و رسوم و فرهنگ یک کشور ریشه دارند و دارای ارزش معنوی و مادی فراوانی هستند. از طریق صنایع دستی، می‌توان داستان‌ها و نمادهای فرهنگی را به نسل‌های بعدی منتقل کرد و از فراموشی آن‌ها نیز جلوگیری به عمل آورد. تمرکز کشورهای توسعه یافته بر رشد صنایع دستی و صادرات آن به کشورهای دیگر، باعث آشنایی ملل مختلف با پیشینه تاریخی یک کشور می‌شود و بازده اقتصادی فراوانی را برای آن‌ها به وجود می‌آورد. این صنایع نه تنها منبع درآمد برای بسیاری از خانوارها، به ویژه در مناطق روستایی و کم درآمد هستند، بلکه می‌توانند به رشد متوازن و ایجاد اشتغال کمک کنند. برخی گردشگران داخلی و خارجی به خرید صنایع دستی به عنوان یادگاری از سفر خود علاقه‌مند هستند، که این امر می‌تواند به رونق اقتصادی مناطق مختلف کمک کرده و از مهاجرت به شهرهای بزرگ جلوگیری کند. در این گزارش به تحلیل و بررسی احکام حوزه صنایع دستی ماده  4 لایحه اهداف، وظایف و اختیارات وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پرداخته شده است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• احکام صنایع دستی
• پیشنهادهای الحاقی به فصل صنایع دستی 
• و موارد دیگر...