طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تهیه شده است، فرهنگ و طبیعت دو مقوله در هم تنیده‌ای هستند كه نمی‌توان زيست آن‌ها را از يکديگر مستقل در نظر گرفت. شرايط طبیعی در شکل‌گیری و نمو فرهنگ نقش‌آفرين است و فرهنگ در چگونگی به‌كارگیری و معناآفرينی از طبیعت اثرگذار است. همچنین يکی از مهم‌ترين كاركردهای طبیعت، امکان استفاده نمادين از جنبه‌های میراثی آن برای ايجاد وحدت و همبستگی ملی است. بنابراين آنچه را به عنوان میراث شناخته می‌شود بايستی در دو نوع میراث طبیعی و فرهنگی دسته‌بندی كرد. بررسی قوانین موجود در كشور نشان می‌دهد كه میراث فرهنگی پشتوانه‌های قانونی بسیار غنی دارد و عموماً هر زمان صحبت از میراث است، میراث فرهنگی در نظر گرفته می‌شود. در حالی كه میراث طبیعی به عنوان مکمل ديگر میراث فرهنگی مطرح است كه غیر از قانون الحاق ايران به كنوانسیون حمايت میراث فرهنگی و طبیعی جهان مصوب 1353، هیچ پشتوانه قانونی ندارد. اين در حالی است كه برخی از آثار طبیعی كشور مثل كوه دماوند يا چشمه معدنی باداب سورت از دهه 80 شمسی در فهرست آثار ملی و آثاری مثل جنگل‌های هیركانی يا دشت لوت از دهه 90 شمسی در فهرست آثار میراث طبیعی يونسکو ثبت شده است . اين امری بديهی است كه با ثبت هر اثر در فهرستی ارزشمند، گرايش گردشگران و بازديدكنندگان برای مشاهده آن بیشتر می‌شود. اين به معنای در پیشخوان قرار دادن اثر و بالا رفتن احتمال تخريب يا اقدام‌های مجرمانه حول آن است. از اين رو لزوم جرم‌انگاری و حمايت از اين میراث روزبه‌روز بیشتر از قبل  محسوس می‌شود. اين گزارش با بررسی جرم‌انگاری‌های حوزه میراث فرهنگی و قوانین حوزه محیط زيست، تلاش دارد لزوم جرم‌انگاری و تعیین كیفر برای جرائم علیه میراث طبیعی را ارائه دهد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• جايگاه دستگاه‌ها در حوزه میراث طبیعی
• قوانین مرتبط با جرم انگاری در حوزه میراث طبیعی
• و موارد دیگر...