طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، رشد افسار گسیخته جمعیت شهری و تسریع فرایند صنعتی شدن شهرها، متولیان امر توسعه را وادار به جستجوی راهکارهای مقابله با مشکلات کنونی و آینده شهرهای بزرگ کرد؛ از جمله این راهکارها سیاست شهرهای جدید است که سکونتگاه‌هایی با کارکرد متنوع و مستقل را در خارج از حوزه تأثیرگذاری شهرهای اصلی تجویز می‌کند. در سطح بین‌المللی، از دهه 1960 و با پیچیده‌تر شدن مسائل شهری، به ویژه مسئله مسکن برای طبقات متوسط و ضعیف جامعه، ایده ایجاد شهرهای جدید مورد توجه سیاستگذاران و برنامه‌ریزان شهری قرار گرفت .در ایران نیز به خصوص از دهه 60 شمسی و تشدید بحران‌های جمعیتی، توسعه شهرهای جدید از اصلی‌ترین سیاست‌های مدیریت شهری کشور شد و چگونگی اجرای آن موضوع بحث بسیاری از کارشناسان اقتصادی، اجتماعی، معماری و شهرسازی گردید. با این وجود و پس از گذشت چند دهه از شروع این سیاست، همچنان این سؤال مطرح است که آیا این اقدامات می‌توانند به خوبی به اهداف مدنظر پاسخ دهند یا خیر؟ آیا این شهرها ممکن است کارایی خود را از دست داده و مشکلات جدیدی را به وجود آورند؟ برای پاسخ به این سؤالات، لازم است زمینه‌های موفقیت و شکست در نمونه‌های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار گیرد؛ بر این اساس، گزارش حاضر به دنبال شناسایی مشکلات و معضلات در فرایند برنامه‌ریزی و اجرا و دلایل شکست برخی شهرهای جدید در نمونه‌های جهانی خواهد بود. هریک از این نمونه‌ها برمبنای هدف خاصی شکل گرفته، اما توسعه آن‌ها در مسیر برنامه‌ریزی شده پیش نرفت و در نهایت با شکست روبه‌رو شدند.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• پیش‌بینی جمعیت ساکن در مناطق شهری
• اهداف و آسیب‌های شهرهای ارواح
• تقلید فضایی در شهر تیمزتاون
• و موارد دیگر...