طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، تاب‌آوری یکی از مباحث مهم در زمینه پایداری و توسعه شهری است که بر اساس تعریف دفتر کاهش خطر بلایای سازمان ملل متحد عبارت است از توانایی سیستم‌ها، جامعه یا اجتماعات انسانی در معرض مخاطرات برای مقابله، کاهش، سازگاری و ترمیم اثرات ناشی از مخاطرات در زمان مقرر و به روشی کارآمد که از طریق حفظ و احیای کارکردها و ساختارهای بنیادی سیستم‌ها و جوامع انجام می‌شود.‌‌ یک شهر با رعایت اصول تاب‌آوری شهری قابلیت بهبود سریع و بازگشت به شرایط قبل از وقوع بحران را دارد.‌‌ بلایای طبیعی همچون سیل، زلزله، طوفان، سونامی و ... همواره تلفات جانی و مالی بسیاری در پی دارند و یکی از مهم‌ترین مسائل و مشکلات پیش روی جوامع شهری به شمار می‌روند.‌‌ این مخاطرات می‌توانند موجب بروز صدمات زیادی به زیرساخت‌ها و تأسیسات شهری، از بین رفتن دارایی‌ها و سرمایه‌های ملی و اختلال در سیستم زیربنایی شهری به خصوص در کلان شهرها شوند.‌‌ به همین جهت و با توجه به رشد جمعیت و تراکم شهرها و فلسفه گذار از پیشگیری به سمت تاب‌آوری، رویکرد ارتقای تاب‌آوری شهری و به خصوص زیرساخت‌های حیاتی به یکی از مهم‌ترین و راهبردی‌ترین برنامه‌ها در مواجهه با رخدادهای طبیعی در کلان شهرها تبدیل شده است. در این گزارش، ضمن مرور وضعیت رخدادهای طبیعی در ایران و آسیب‌شناسی مدیریت بحران در کشور، به بیان چالش‌ها و ارائه راهکارهای سیاستی و مدیریتی در حوزه برنامه‌ریزی و اجرا و در راستای ارتقای تاب‌آوری شهری پرداخته شده است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• دیدگاه‌ها و رویکردهای مطرح در حوزه تاب‌آوری
• مدیریت تاب‌آوری شهری
• تجربیات جهانی در زمینه تاب‌آوری شهری
• چالش‌ها و راهکارهای ارتقای تاب‌آوری شهری در برابر مخاطرات طبیعی
• و موارد دیگر...