طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات بخش عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، با تصویب قانون مالیات بر ارزش‌افزوده در سال 1387 ، از محل ارزش‌افزوده بنگاه‌های تولیدی و خدماتی منابعی برای دولت، شهرداری‌ها و دهیاری‌ها پیش‌بینی گردید. نرخ انواع مالیات و عوارض موضوع این قانون، قواعد تقسیم منابع میان ذی‌نفعان، و برخی مصارف مشخص برای منابع حاصل از این قانون، ابتدا در خود قانون مالیات بر ارزش‌افزوده مصوب 1387 و پس از آن در سایر قوانین ( نظیر قوانین برنامه‌های پنجم و ششم توسعه و غیر از آن ) تعیین شده است. علاوه بر این، در نسخه جدید قانون مالیات بر ارزش‌افزوده مصوب سال 1400 که از دی ماه 1400 به اجرا درآمده است، تغییراتی در نرخ‌ها و سایر جزئیات دیگر این قانون صورت گرفته است. منابع قانون مالیات بر ارزش‌افزوده از منابع مهم بودجه سالیانه دولت به شمار رفته و در عین حال منابع ارزشمندی در اختیار شهرهای کوچک، میانه و روستاها قرار می‌دهد. به همین دلیل، نحوه توزیع این منابع بین شهرداری‌ها و همچنین دهیاری‌ها از اهمیت زیادی برای مسئولان شهری و نمایندگان حوزه‌های انتخابیه برخوردار است. همین امر نیز موجب شده است از زمان تصویب قانون مالیات بر ارزش‌افزوده در سال 1387 تاکنون، حداقل سه بار قواعد توزیع بین شهرداری‌ها و دهیاری‌ها دستخوش تغییر شده و هر بار هدف از اصلاح قانون، متوازن‌تر و عادلانه‌تر نمودن نحوه توزیع این اعتبارات بین شهرداری‌ها و دهیاری‌ها بوده است. بین سال‌های 1398 تا دی ماه 1400 ، مبنای توزیع بند ب ماده 6 قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران بوده است. این گزارش ضمن بررسی گزارش‌های دریافتی از سازمان امور مالیاتی، سازمان برنامه و بودجه و وزارت کشور، عملکرد وصول و نحوه توزیع عوارض و مالیات‌های موضوع این قانون را بررسی می‌کند.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• منابع و مصارف قانون مالیات بر ارزش‌افزوده
• عوارض و مالیات بر ارزش‌افزوده کالاها و خدمات
• عوارض و مالیات بر ارزش‌افزوده کالاهای خاص
• و موارد دیگر...