طبق این گزارش که توسط مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری تهیه شده است، از دهه 1960، رشد بی‌سابقه شهرنشینی و افزایش فقر و تشدید مساله مسکن در اغلب شهرهای کشورهای جهان سوم، توجه ویژه سازمان‌های دولتی و غیردولتی را به مسئله حاشیه‌نشینی و مشکلات شهری به طور اعم معطوف نمود. فقر اقتصادی و توزیع و  تمرکز جغرافیایی نابرابر ثروت در کشورهای در حال توسعه موجب مهاجرت گسترده جمعیت از حواشی فقر به سوی مراکز ثروت به منظور برخورداری از فرصت‌های اشتغال، درآمد، خدمات بیشتر و امید به آینده بهتر گردیده است. در این فرایند، مهاجران به شهرها به خاطر عدم توان جذب اقتصادی در متن زندگی در فضای داخلی شهرها، در حواشی و پیرامون آن‌ها به صورت غیررسمی اسکان می‌یابند. رشد بی‌سابقه شهر در حقیقت همراه با افزایش فقر و نابرابری اجتماعی است که پیش‌بینی می‌شود تعداد افراد ساکن در سکونتگاه‌های غیررسمی حدود 2 میلیون تا 2030 در ایالات متحده افزایش یابد. بنا به آمار اکتبر 2003، حداقل 100 میلیون ساکن سکونتگاه غیررسمی تا 2020 هستند که بهبود زندگی آن‌ها هدف جامعه بین‌المللی است. بر اساس مطالعات انجام شده در شرکت مادر، محدوده‌های وسیعی از شهرهای کشور با معضلات پیچیده‌ای به ویژه فقر شهری و عدم ایمنی رو به رو هستند. بنا بر برآورد برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد، بیش از 50 درصد ساکنان شهرهای کشورهای کم درآمد و 20 درصد کشورهای با درآمد متوسط، در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند که سنجه‌های سواد، تندرستی، درآمد و پیشرفت اجتماعی، از میانگین شهری در آن کشورها پایین‌تر است و شایسته‌شان و کرامت انسانی نیست و وجود بیش از یک هفتم جمعیت شهرهای تهران، مشهد، تبریز، اهواز، بندرعباس، کرمانشاه، زاهدان و سنندج در سکونتگاه‌های غیررسمی و رشد سریع آن، هشداری برای اهتمام جدی به این مساله است. هرگونه توصیه اصلاح سیاست‌های مقابله و مدیریت سکونتگاه‌های غیررسمی در ایران باید اولا برنامه‌های مقابله با شکل‌گیری و گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی در ایران را شناسایی و به طور دقیقی معرفی نماید، دوما، برنامه‌های مورد نظر را از دو جنبه تئوریک و اجرایی مورد آزمون تجربی قرار دهد، و سوما روابط پیامدهای هر برنامه مربوط به کاهش، کنترل و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی را به طور دقیقی نشان دهد. این‌ها مواردی است که در ادبیات این حوزه در کشور بدان توجهی ندارند، و بیشتر توصیف زمینه و پیامدهای ناشی از سکونتگاه‌های غیررسمی مورد مداقه قرار گرفته است. برای بررسی شکست سیاست‌های مربوط به کنترل و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی در ایران در این گزارش از ارزشیابی رئالیستی استفاده خواهد شد. بنابراین برای شناسایی ناکارآمدی قوانین و علل شکست سیاست‌های مربوط به کنترل و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی سعی خواهد شد مبنای نظری و زیربنایی قوانین مربوط به ساماندهی و کنترل سکونتگاه‌های غیررسمی شناسایی شود و سپس به شناسایی نسبت انتظارات نظری این قوانین با آنچه در عمل اتفاق می‌افتد، بپردازد.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• رویکردهای نظری به سکونتگاه‌های غیررسمی

• سیاست‌های کنترل و ساماندهی سکونتگاه‌های غیررسمی در جهان

• تحلیل ارزشیابی رئالیستی

• سیاست‌ها، قوانین و برنامه‌های مربوط به سکونتگاه‌های غیررسمی در ایران

• و موارد دیگر...