طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات انرژی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، افزایش مصرف غیربهینه حامل‌های مختلف انرژی از یک سو و عدم تکافوی میزان تولید با رشد مصرف به دلیل وجود محدودیت‌ها از سوی دیگر، کشور را با چالش رو به گسترش ناترازی انرژی روبه‌رو کرده است. هرچند افزایش ظرفیت تولید و مدیریت و بهینه‌سازی مصرف انرژی دو راه‌حل پیش روی این معضل هستند، اما به دلیل بین‌النسلی بودن منابع انرژی، نیاز به سرمایه‌گذاری کمتر طرح‌های بهینه‌سازی، پایدار بودن انرژی حاصل از بهینه‌سازی و محدودیت در منابع انرژی و مالی در دسترس، بهینه‌سازی باید در اولویت بالاتری نسبت به طرح‌های افزایش تولید قرار گیرد. یکی از ابزارهای مهم در بهینه‌سازی، بازار بهینه‌سازی انرژی و محیط زیست است که براساس ماده 3 آیین‌نامه اجرایی ماده 12 قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر در سال ۱۳۹۶ ایجاد شد. اساس کار بازار اختلاف تعرفه بخشی و زمانی انرژی است که باعث می‌شود طرح‌های بهینه‌سازی در بخش‌های مصرفی با تعرفه پایین توجیه‌پذیر شود. بررسی عملکرد بازار نشان می‌دهد با گذشت 6 سال از تصویب آن، تاکنون هیچ گواهی صرفه‌جویی صادر نشده و بدون عملکرد بوده است. نبود انگیزه اقتصادی به دلیل نوسانات ارزی، عدم تضمین در صدور و خرید گواهی صرفه‌جویی و ابهام در تحویل حامل انرژی معادل گواهی به دلیل نبود ظرفیت و برخی ایرادها در فرایند ارائه تا تصویب طرح‌ها در بازار از جمله مهم‌ترین دلایل بدون عملکرد بودن بازار بوده است. در این گزارش، عملکرد آیین‌نامه ایجاد بازار بهینه‌سازی انرژی و محیط زیست بررسی شده و راهکارهایی برای اجرایی کردن آن ارائه می‌شود.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• اهمیت بهینه‌سازی مصرف انرژی در ایران
• سابقه قانونی بهینه‌سازی و فرایند شکل‌گیری بازار
• بازار بهینه‌سازی مصرف انرژی و محیط زیست
• روند کار بازار بهینه‌سازی مصرف انرژی و محیط زیست
• و موارد دیگر...