طبق این گزارش که توسط مرکز ملی تحقیقات بیمه سلامت تهیه شده است، اولین تعریف از راهنماهای طبابت بالینی توسط موسسه پزشکی در آمریکا در سال 1990 ارائه شد. توصیه‌های ساختارمندی که به پزشک و بیمار در تصمیم‌گیری مناسب برای مواجهه با یک شرایط بالینی خاص کمک می‌کنند. بعد از دهه 1990 ابتکارات مربوط به راهنماهای بالینی در سطح جهانی افزایش یافته است. این تعریف در سال 2011 تجدیدنظر شده است. اظهاراتی که حاوی توصیه‌هایی برای بهینه‌سازی مراقبت از بیمار هستند که با مرور نظام‌مند شواهد و ارزیابی مزایا و معایب گزینه‌های جایگزین انجام می‌گیرند. این گزارش به بررسی نظارت بر اجرای راهنماهای طبابت بالینی می‌پردازد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• انواع راهنماهای طبابت بالینی
• توسعه و اجرای راهنماهای طبابت بالینی در استونی
• راهکارهای پیشنهادی خرید راهبردی مبتنی بر راهنماهای طبابت بالینی
• و موارد دیگر...