طبق این گزارش که توسط مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان برنامه و بودجه تهیه شده است، برنامه‌ریزی توسعه به عنوان یکی از ابزارهای مهم توسعه اقتصادی با شیوه‌های گوناگون مورد توجه دولت‌ها قرار گرفته و بر انتخاب هدف‌های درست و و سپس انتخاب مسیر، راه، وسیله یا روش درست و مناسب برای تأمین این هدف‌ها متمرکز است. با مطرح شدن مفهوم توسعه و به دنبال آن برنامه‌ریزی برای توسعه، بسیاری از کشورهای دنیا اهداف گوناگونی را تعیین نموده و راه‌های متفاوتی را برای تحقق آن اهداف تعریف کرده‌اند. ایران یکی از نخستین کشورهایی است که دولت برای شکستن دور باطل فقر و دستیابی به رشد و توسعه همه جانبه، به برنامه‌ریزی روی آورده؛ اما ارزیابی حدود بیش از هفت دهه برنامه‌ریزی توسعه در ایران نشان دهنده این است که حجم عظیم منابع انسانی، مالی و طبیعی مصرف شده، تناسب و سنخیتی با دستاوردها و خروجی‌های آن نداشته است. با وجود پیشرفت‌های مهمی که در برخورداری از مواهب توسعه نسبت به گذشته پدید آمده، شکاف و فاصله ایران با کشورهای پیشرفته چندان کاهش نیافته و حتی در بسیاری از موارد اهداف و آرمان‌های ملی تعریف شده در اجرا به توفیق نسبی نائل نیامده است. به عبارتی، به رغم دستیابی به دستاوردهایی که در برنامه‌های ملی یا بخشی به دست آمده، هدف غایی توسعه که بهبود وضعیت رفاهی و زیست عادلانه برای آحاد کشور می‌باشد، تحقق نیافته است. به این ترتیب، یکی از علل قرار نگرفتن در مدار توسعه یافتگی و عدم تحقق اهداف توسعه با وجود بهره‌مندی از منابع و درآمدهای بسیار می‌تواند ناکارآمدی نظام برنامه‌ریزی در کشور باشد. بنابراین، از یک سو با توجه به این که برنامه‌های پیشین تهیه شده نتوانسته‌اند اهداف و چشم‌اندازهای ترسیم شده کشور را محقق سازند و از سوی دیگر با توجه به چالش‌ها و مسائل خاص کشور مانند وجود تورم، بیکاری، تأمین مالی ناپایدار، کاهش سرمایه‌گذاری و بحران نظام بانکی، رکود اقتصادی، تشدید فقر و نابرابری اهمیت تهیه و تدوین برنامه هفتم توسعه کشور به عنوان آخرین برنامه از سند چشم‌انداز توسعه کشور و اولین برنامه بعد از تصویب سند ملی آمایش سرزمین بیش از پیش نمایان می‌شود. برای ورود به برنامه هفتم توسعه کشور، لزوم ریشه‌یابی آسیب‌های نظام برنامه‌ریزی برای دستیابی به نظام برنامه‌ریزی مطلوب جهت حل موانع شتاب بخشیدن به توسعه از منظر نظام برنامه‌ریزی حائز اهمیت است. سازمان‌دهی این گزارش به شرح زیر است: ابتدا به تعریف و بیان ویژگی‌های نظام برنامه‌ریزی پرداخته، سپس، مروری بر نظام‌نامه‌های برنامه‌ریزی صورت گرفته است. در بخش سوم، ساختار قانونی برنامه‌های توسعه کشور بیان شده است. بخش چهارم به اهداف و عملکرد شاخص‌های کلان برنامه‌های توسعه بعد از انقلاب اسلامی پرداخته است. در بخش بعدی آسیب‌های نظام برنامه‌ریزی و نیز آسیب‌های ریشه‌ای آن احصاء شده و در نهایت، نتیجه‌گیری و پیشنهادها ارائه شده است.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی نظام برنامه‌ریزی
• مروری بر نظام‌نامه‌های برنامه‌ریزی
• ساختار قانونی برنامه‌های توسعه کشور
• آسیب شناسی نظام برنامه‌ریزی
• و موارد دیگر...