بررسی تجربه ترکیه در ساماندهی مشاغل غیررسمی خیابانی با تأکید بر بازارهای محلی
طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی تهیه شده است، رشد سریع اشتغال غیررسمی و مشکلات ناشی از آن، توجه بیش از پیش پژوهشگران، فعالان توسعه و برنامهریزان را به خود جلب کرده است. یکی از عمدهترین و گستردهترین انواع اشتغال غیررسمی، دستفروشی است. فقر، گسترش شهرنشینی، مهاجرت و عدم تأمین شغل مناسب برای گروههای فاقد مهارت و سرمایه، از عوامل ایجاد پدیده دستفروشی است. دستفروشی، نه تنها در کشورهای درحال توسعه، بلکه در اکثر کشورهای توسعه یافته نیز به عنوان عارضه جانبی فرایند توسعه رواج دارد. گروههای آسیبپذیر مانند بیکاران فصلی، زنان و جوانان به دلیل نیافتن شغل در بازار کار، ناگزیر به بخش غیررسمی اقتصاد و دستفروشی روی میآورند .پدیده دستفروشی در بازار کار ایران به ویژه در شهرهای بزرگ، به دلیل گسترش مهاجرت از روستا به شهر، نبود فرصتهای شغلی برای جذب نیروی کار، سهولت در استفاده از اماکن و معابر، قیمتهای ارزانتر نسبت به بخش رسمی، عدم پرداخت مالیات، بیکاری، با شتاب فزایندهای درحال گسترش است. این پدیده در سالهای اخیر با توجه به بحرانهای متعدد اقتصادی شتاب بیشتری گرفته است. در این گزارش، تجربه کشور ترکیه در زمینه ساماندهی دستفروشان و انتقال این مشاغل به بخش رسمی، ساز وکارها و اقدامات این کشور مورد بررسی قرار گرفته است. فعالیتهای غیررسمی اقتصاد در ترکیه همانند دستفروشی به ویژه از دهه ۱9۵0 به بعد با رشد شهرنشینی و شروع فعالیتهای صنعتی همزمان با مهاجرت از روستا به شهر شتاب بیشتری داشته است. شهرداریها در ترکیه با تفکیک سه فعالیت فروشندگی سیار، دستفروشی و بازارهای محلی، با ممنوع کردن فروشندگی سیار، به دو فعالیت دیگر شکل قانونی بخشیده و با تصویب قوانین و مقررات لازم، محیط کسب و کار را برای این فعالیتها تسهیل کردهاند.
مواردی که با دانلود این گزارش میتوانید از آن آگاهی یابید:
- شهرنشینی و بخش غیررسمی در اقتصاد ترکیه
- بازارهای محلی و روز ترکیه
- وضعیت کسب و کارهای خیابانی و تجربه ترکیه
- دستفروشی در ترکیه
- و موارد دیگر...