طبق این گزارش که توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی تهیه شده است، رشد اقتصادي در دهه‌هاي اخير در رأس اهداف برنامه‌ريزان و سياست‌گذاران اقتصادي به عنوان معياري براي سنجش وضعيت اقتصادي و رفاه اجتماعي قرار گرفته است . در اين راستا، شناسايي و بررسي عوامل تأثيرگذار بر رشد اقتصادي از اهميت ويژه‌اي برخودار است. يكي از عوامل تأثيرگذار بر رشد اقتصادي، انرژي است كه زيربناي اساسي فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي هر كشور، به عنوان نيروي محركه فعاليت‌هاي توليدي به حساب مي‌آيد. اكثر اقتصاددانان معتقدند كه، انرژي نقش مهمي را در طرف عرضه و تقاضاي اقتصاد ايفا مي‌كند. از ديدگاه تقاضا، انرژي به عنوان يكي از عوامل مؤثر در تصميمات مصرف كنندگان، براي حداكثر كردن مطلوبيت‌شان مطرح بوده و از طرف عرضه اقتصاد نيز مي‌تواند، به همراه ساير نهاده‌هاي توليد مانند موجودي سرمايه و نيروي كار، نقش اساسي و مهمي در افزايش سطح توليد و رشد اقتصادي داشته باشد. در مدل‌هاي رشد نئوكلاسيك، سرمايه و نيروي كار از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر رشد اقتصادي هستند و انرژي يك نهاده واسطه محسوب مي‌شود كه از طريق اثرگذاري بر نيروي كار و سرمايه، به طور غيرمستقيم بر رشد اقتصادي مؤثر است. در مقابل در نظريه‌هاي جديد رشد، انرژي به عنوان يكي از نهاده‌هاي مؤثر بر رشد اقتصادي، در توابع توليد در نظر گرفته مي‌شود. هدف از اين گزارش آنست كه اثر تعاملي توسعه مالي و مصرف انرژي بر رشد اقتصادي در ايران طي سال‌هاي 1399-1353به صورت تجربي آزمون شود. اين گزارش در پنج بخش تدوين شده است. بعد از مقدمه، در بخش دوم، ادبيات تحقيق ارائه شده است. بخش سوم به ارائه مدل تجربي و جمع‌آوري، سازماندهي و توصيف داده‌ها اختصاص يافته است. دربخش چهارم، نتايج تجربي ارائه شده‌اند. سرانجام بخش پنجم به نتيجه‌گيري و پيشنهادات اختصاص يافته است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• روند شاخص تركيبي توسعه مالي براي ايران
• شاخص كلي توسعه مالي در ايران
• كشش ميان رشد اقتصادي و مصرف انرژي در سطوح مختلف توسعه مالي
• و موارد دیگر...