طبق این گزارش که توسط فصلنامه علمی مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی تهیه شده است، تلاش دولت‌ها برای تغییر در رویکردهای دولت‌های دیگر نسبت به خود در طول تاریخ بر روی پیوستاری از اقدامات نرم تا سخت در حال جابه‌جایی بوده است. اجبار، به عنوان آشکارترین و پرُتکرارترین وجه این تلاش، همواره مورد توجه بازیگران بوده است. این در حالی است که اقدامات نرم، کمتر به عنوان یک رویه مورد استفاده بوده است و عموما اگر بهره‌ای از این اقدامات برده می‌شد، در قالب عملیات‌های روانی بود که در میدان‌های نبرد نظامی صورت می‌گرفت. البته استفاده از قدرت و اقدامات نرم، طی دهه‌های اخیر و مشخصاً پس از جنگ جهانی دوم، رشد چشمگیری داشته است. در این خصوص، جنگ سرد نمونه‌ای برجسته است. قدرت نرم، از آنجا که قلب و مغز اقشار و نخبگان و حتی مسئولان دولتی یک کشور را هدف قرار می‌دهد، زمینه‌ها و معادلات را به سود اِعمال کننده قدرت تغییر می‌دهد، تا جایی که هنجارها، ارزش‌ها، رفتارها و ساختارها در کشور آماج تغییر می‌کند و حتی امکان براندازی نرم، بیش از پیش خواهد شد. در این چارچوب، دیپلماسی عمومی به عنوان بستری که در آن، قدرت نرم به صورت هدفمند جریان دارد، به یکی از ابزارهای مهم برای کسب موفقیت در شرایط کنونی نظام بین‌الملل تبدیل شده است، به گونه‌ای که می‌توان بهره‌برداری از این دیپلماسی عمومی را در سطوح مختلف بین‌المللی و منطقه‌ای مشاهده کرد. گزارش حاضر می‌کوشد به این سؤال اصلی پاسخ دهد که اگر جمهوری اسلامی ایران بخواهد دیپلماسی عمومی خود را در مقابل عربستان سعودی فعال سازد، می‌تواند چه راهبردهایی برای بهبود نگرش مردم و نخبگان عربستان به ایران اتخاذ کند.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• نظریه اقناع هاولند
• دیپلماسی عمومی
• نقاط قوت ایران در مقابل عربستان
• و موارد دیگر...