طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات اقتصادی در معاونت پژوهش‌های اقتصادی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تهیه شده است، انعقاد موافقتنامه‌های دوجانبه، موافقتنامه‌های منطقه‌ای و موافقتنامه‌های چندجانبه، از ابزارهای توسعه روابط ميان کشورها از طريق ثبات در مقررات و ايجاد اعتماد ميان فعالان اقتصادی و طرفين تجاری است که می‌تواند موجب ايجاد زمينه‌های لازم برای تقويت همكاری‌ها و جلب اعتماد سرمايه‌گذاران داخلی و خارجی شود. انعقاد موافقتنامه‌های دوجانبه ترجيحی، بازرگانی و گمرکی بين دولت جمهوری اسلامی ايران و ساير دولت‌ها نيز از موافقتنامه‌هايی است که می‌تواند به ايجاد تسهيلات مناسب در روابط اقتصادی بين دو کشور منجر شود. در اين گزارش به‌منظور آسيب‌شناسی و ارزيابی عملكرد موافقت‌نامه‌های تجاری و بازرگانی منعقده ميان ايران و ساير کشورها، ابتدا به تبيين موضوع، ارائه مراحل تعميق همگرايی اقتصادی و تجاری و سپس به برخی شاخص‌های بررسی همكاری‌های تجاری اشاره شده است. در ادامه موافقتنامه‌های بازرگانی، گمرکی و ترجيحی و وضعيت همكاری تجاری ايران با ساير کشورها مورد بررسی قرار گرفته‌است. در بخش بعدی گزارش نكاتی درباره فرايند قانون‌گذاری در زمينه انعقاد موافقتنامه‌های دو يا چند جانبه مطرح شده است و در بخش پايانی نيز پيشنهادهايی برای رفع چالش‌ها و آسيب‌های موجود ارائه شده است. روش تحقيق در اين گزارش از جنبه هدف، کاربردی و از نظر روش جمع‌آوری داده‌ها اسنادی و کتابخانه‌ای است.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مراحل تعميق همگرايی اقتصادی و تجاری

• شاخص‌های بررسی همكاری‌های تجاری

• بررسی موافقت‌نامه‌های بازرگانی و گمرکی بعد از انقلاب

• بررسی وضعيت همكاری‌های تجاری ايران

• و موارد دیگر...