طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، اسباب‌بازی به عنوان یکی از مؤلفه‌های تشکیل دهنده بازی در کنار محیط، فرایند، هدف، ویژگی‌های بازیکنان و روابط بین آن‌ها از مهم‌ترین عوامل الگوساز و تأثیرگذار در شکل‌گیری شخصیت کودکان و نوجوانان است. در شرایطی که بازی‌های انفرادی جایگزین بازی‌های گروهی سنتی شده‌اند، انتخاب اسباب‌بازی مناسب از لحاظ سن، جنسیت، ایمنی، قیمت، تنوع، ارزش‌های فرهنگی و... برای فرزندان به ویژه در رده سنی کودکان بیش از پیش اهمیت یافته است. همچنین اسباب‌بازی‌ها می‌توانند بر رفتار، اعتماد به نفس، رشد ذهنی و عاطفی، پرورش جسمانی، باورداشت‌های ارزشی، آرمان‌های اجتماعی و حتی رژیم غذایی کودکان اثر مثبت یا منفی داشته باشند. از سوی دیگر، اسباب‌بازی مهم‌ترین کالای فرهنگی است که ارتباط بین مصنوعات و رفتارهای اجتماعی را نشان می‌دهد؛ اسباب‌بازی‌ها، ابزارهایی آموزش‌گر و سبک سازند که با اسطوره‌ها و فناوری‌های زندگی مدرن بزرگسالان هماهنگ هستند. بر همین اساس، اسباب‌بازی‌های اولیه، بیشتر اشیایی بزرگسالانه بودند مثل ابزارهای کار، آشپزخانه‌های کوچک، عروسک‌ها و... که در فرایند بازی، رفتارها یا مهارت‌های مورد نیاز زندگی در دوران بزرگسالی را بروز داده و امکان تقلید و تمرین را فراهم می‌کردند. اسباب‌بازی محصولی فرهنگی است که پیوندی ناگسستنی با هویت و فرهنگ هر جامعه دارد. استفاده از اسباب‌بازی‌های غیربومی به معنای مواجهه با فرهنگ و آداب و رسوم ملت‌ها و جوامع دیگر خواهد بود. بدین ترتیب، ورود و مصرف بی‌رویه اسباب‌بازی‌های خارجی متضمن سبک زندگی غربی، زمینه شکل‌گیری الگوهای نگرشی، هنجاری و رفتاری نامطلوب را در کودکان و نوجوانان فراهم می‌کند. این گزارش به بررسی و واکاوی چالش‌های صنعت اسباب‌بازی می‌پردازد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• جایگاه اسباب‌بازی در اسناد و مصوبات قانونی
• نگاشت نهادی حوزه اسباب‌بازی
• مسائل و چالش‌های صنعت اسباب‌بازی
• و موارد دیگر...