طبق این گزارش که در کنفرانس ملی شهرسازی، معماری، عمران و محیط زیست مطرح شده است، امروزه نقش فضاهای شهری، یا به عبارتی فضایی که در آن تعاملات اجتماعی شهروندان شکل گرفته و فرهنگ جامعه در بستر آن ارتقا می‌یابد، به موضوع بسیار مهمی تبدیل گردیده است و این مهم از دیدگاه پژوهشگران و متخصصان و برنامه‌ریزان شهری پنهان نمانده و به روش‌‌های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. فضای شهری تلفیقی از توده و فضا می‌باشد که جز در صورت حضور انسان و فعالیت‌های او، در مرز توده و فضا باقی ‌می‌ماند و نه نشانگر تمدن، که تنها باقیمانده‌ای تاریخی یا باستانی از تمدن را به تصویر خواهد کشید. در واقع فضای شهری عینیتی است برخاسته از تلفیق روابط اجتماعی، در بستری کالبدی و پدیده‌ای است سازمان یافته از اطلاعاتی که در صور مختلف فرم، عملکرد و معنا، تجلی می‌یابد و بستر شکل‌گیری و ارتقاء زندگی اجتماعی یک جامعه و نیز بیانگر فرهنگ و شیوه شهرنشینی یک تمدن می‌باشد. از این رو اهمیت کیفیت و مطلوبیت یک فضای شهری تا حدی است که از آن بعنوان یکی از مهم‌ترین سنجه‎های توسعه یافتگی و قابلیت زندگی در شهرها یاد می‌گردد. چرا که در این فضا است که فرهنگ از طریق فعالیت‌ها و ارتباطات انسانی به جریان در می‌آید و ارزش‌ها و سنت‌های همزیستی را عینیت می‌بخشد. همچنین شناخت ویژگی‌های معماری منوط به بررسی مولفه‌های کالبدی و درک ویژگی‌هایی با حضور عدم توده محقق می‎شود. معماری از موجودیت توده و فضا مستقل نبوده و کیفیت‌های مختلف فضای معماری از نسبت‌های مختلف توده و فضا شکل می‌گیرد که نظام توده–فضا نامیده می‌شود. در واقع نظام توده–فضای معماری با ایجاد ساختارهای کالبدی– ادراکی و کالبدی – عملکردی، فضای معماری با کیفیت‌های متفاوت خلق می‌کند. از این رو شناخت نظام توده–فضا و ویژگی‌های آن می‌تواند شناختن طراحان و معماران را نسبت به کیفیت فضا و مکان معماری ارتقا دهد. در این گزارش توده و فضا در نظام برنامه‌ریزی شهری با نگاه توسعه اجتماعی و زیست محیطی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی نیروهای مؤثر بر تحولات شهری
• بررسی صاحب نظران با ملاحظات پایداری و محیط زیستی
• معرفی حوزه‌های مطالعاتی
• و موارد دیگر...