طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، سرمايه اجتماعی تعريف مستقل واحدی ندارد و مؤلفه‌های آن همواره در معرض بازسازی و بازتعريف قرار داشته‌اند. سنجش سرمايه اجتماعی در ايران اساساً با مدل‌های اروپايی و آمريکايی پايش سرمايه اجتماعی متفاوت است. نمی‌توان با سنجش شبکه روابط اجتماعی در اجتماع به چشم‌اندازی از سرمايه اجتماعی و مخصوصاً سرمايه اجتماعی حاکمیت دست يافت. با توجه به حجم و گستره وظايف و نقش کلیدی دولت در ايران و همینطور ضعف شديد طبقه متوسط، تشکل‌ها، انجمن‌ها و گروه‌های مرجع، به نظر می‌رسد سنجش عملکرد دولت همواره اولويت بیشتری يافته است. برای سنجش مؤلفه‌های سرمايه اجتماعی، بسته به سطح سنجش، نوع موضوع و انتخاب محققان، از تعاريف و شاخص‌های متنوعی استفاده شده است. اعتماد، رابطه يا شبکه و مشارکت اجتماعی، مؤلفه‌های رايج پايش سرمايه اجتماعی در نظر متفکران مختلف بوده است. با مرور نظريات و پیمايش‌های انجام شده می‌توان مؤلفه‌های سنجش سرمايه اجتماعی کشوری در پیمايش‌های گوناگون را به دو دسته سنجش سرمايه اجتماعی حاکمیت و سنجش سرمايه اجتماعی مردم تقسیم‌بندی کرد. اين گزارش با بهره‌گیری از ديدگاه متفکران و صاحبنظران اين عرصه سه مؤلفه نکويی رابطه دولت ملت، اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی را به عنوان مهم‌ترين عناصر سنجش سرمايه اجتماعی معرفی کرده است. اين شاخص‌ها در ارتباط دولت و ملت بازتعريف شده و با مؤلفه‌های مختلفی از ادبیات نظری و پیمايش‌های گذشته غنی شده است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• چیستی محاسبه سرمايه اجتماعی
• شاخص نکويی روابط دولت ملت
• روش شناسی محاسبه سرمايه اجتماعی
• منطق وزن‌دهی بسترهای فضای مجازی
• و موارد دیگر...