طبق این گزارش که توسط معاونت مطالعات تولیدی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تهیه شده است، تغيير ساعت رسمی كشور در فاصله سال‎های 1350 تا 1360 همه ساله در نيمه نخست هر سال اعمال می‌شد و دلایل توجيه اجرای آن عمدتا يكسان شدن ساعات كار ادارات و مراكز دولتی در سراسر كشور عنوان می‎شد. اما رفته رفته پس از سال‎های 1360 تا 1370 ديگر مورد توجه قرار نگرفت و اعمال نگرديد. در سال 1370، هيئت وزيران در جلسه مورخ 23/5/1370 براساس پيشنهاد شماره 2221/د مورخ 22/4/1370 سازمان امور اداری و استخدامی كشور و به استناد لایحه قانوني يكسان شدن ساعات كار كارمندان و كارگران در سراسر كشور، مصوب 23/4/1359 همچنين به منظور هماهنگ كردن ساعات رسمی كشور، آن را تصويب كرد و ساعت رسمی كشور هر سال در ساعت 24 روز اول فروردين يك ساعت به جلو كشيده و در ساعت 24 روز 30 ام شهريور به حالت سابق برگردانده می‎شد. در اواخر سال 1384 دولت وقت بر اساس مصوبه‌ای اجرای تغيير ساعت را به مدت يك سال لغو كرد. اما طی زمان اجرا نشدن تغيير ساعت مطالعات و بررسی‌های كارشناسی و علمی متعدد در پژوهشگاه‎ها و دانشگاه‎های مختلف كشور از جمله مركز پژوهش‎ها انجام شد و آثار منفی عدم اجرای تغيير ساعت از ديدگاه‎های مختلف اعم از مصرف انرژی، فرهنگی، اجتماعی و جغرافيايی مورد بررسی كارشناسی قرار گرفت. در نهايت در جلسه 31/5/1386 قانون تغيير ساعت رسمی كشور به تصويب رسيد. ايران با اختلاف 5/3 + ساعت از ساعت استاندارد گرينويچ علاوه بر هدف صرفه‌جويی در مصرف انرژی، برای هماهنگی با ساير كشورها سال‎هاست در 6 ماهه اول سال به اعمال تغيير ساعت رسمی پرداخته است و مطالعات و پژوهش‎ها نشان می‎دهد كه كشورهايی كه در بالاتر از مدار 30 درجه قرار گرفته‎اند (نظير ايران) تغيير ساعت رسمی را انجام می‎دهند. علت اصلی اجرای اين طرح در برخی كشورها نظير آلمان، يونان، گرينلند، استونی، دانمارك، كوبا و كرواسی و علت عدم اجرای آن در كشوری نظير چين، موقعيت جغرافيايی آن است.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی دیدگاه مخالفان
• بررسی دیدگاه موافقان
• جدول تغییر ساعت در اروپا
• نقشه وضعیت اعمال یا عدم اجرای تغییر ساعت در کشورهای جهان
• و موارد دیگر...