طبق این گزارش که در مجله پژوهشی پژوهنده دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی منتشر شده است، در دهه های گذشته صنعت داروسازی دنيا، در مقايسه با صنايع كالاهای پرمصرف (FMCG) به نام و نشان تجاری بهای لازم را نداده است. اين وضعيت در صنعت داروسازی ايران به دليل وابستگی تعداد قابل توجهی از شركت‌های داروسازی به حمايت‌های ارزی يا ريالی دولت، و نيز برخورداری از سهميه‌بندی توليد از شدت بيشتری برخوردار بوده است. اما تغييرات اخير محيطی، كه اهم آن تغيير سياست‌ها و مقررات دولتی می‌باشد، برای شركت‌های دارويی فرصت‌هايی را به منظور كسب مزيت رقابتی و ايجاد تمايز برای ادامه حيات و مقابله با شرايط متغير محيطی ايجاد كرده است. در اين راستا، اين نياز احساس می‌شود كه بايد بررسی عميق‌تری از وضعيت موجود صنعت داروسازی (در زمينه استفاده از نام تجاری) صورت گيرد تا بتوان راهبردها و سياست‌های مناسبی را برای ساختن و ارتقای نام تجاری تدوين و اجرا كرد. در اين گزارش كه هدف اصلی آن "امكان سنجی به كارگيری نام تجاری در صنعت داروسازی ايران" می‌باشد، تلاش شده تا تحليلی از وضعيت موجود كشور در زمينه "نام تجاری" صورت گرفته و راهكارهايی برای تسهيل موفقيت شركت‌های داروسازی در ساختن نام تجاری برای داروهای توليدی‌شان ارائه گردد.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• ارتباط بين گرايش به نام تجاری و عملكرد بازاريابی نام تجاری

• پيش‌نيازهای تغيير "گرايش به محصول" به "گرايش به نام تجاری"

• موانع به‌كارگيری نام تجاری برای محصولات دارويی

• و موارد دیگر...