طبق این گزارش که توسط معاونت اموراقتصادی و برنامه‌ریزی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تهیه شده است، استان چهارمحال و بختیاری در جنوب غربی کشور واقع شده است. قسمت عمده استان چهارمحال و بختیاری در شرق توده کوهستانی بلند زردکوه بختیاری قرار گرفته و با استان‌های لرستان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان هم‌جوار می‌باشد. این استان از نظر موقعیت نسبی در داخل کشور واقع شده و به مرزهای خارجی کشور دسترسی ندارد. استان چهارمحال و بختیاری از نظر موقعیت طبیعی در میان استان‌های همجوار خود از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار است که به بام ایران نیز معروف است. همین ویژگی ارتفاعی، سبب ایجاد منطقه بارشی شده که در داخل فلات مرکزی ایران بی‌بدیل است. با توجه به چنین بارشی است که این استان نسبت به استان‌های همجوار خود، از منابع آبی بهتری برخوردار است و سه رودخانه پر آب ایران یعنی کارون، دز و زاینده‌رود از کوه‌های استان سرچشمه می‌گیرد که به عنوان یکی از مهم‌ترین کانون‌های آبی کشور می‌باشند. ویژگی‌های طبیعی در این استان موجب شده تا ظرفیت‌های بالقوه‌ای برای توسعه مبتنی بر زراعت، باغداری، دامداری، پرورش آبزی و معادن دارا باشد. اما با وجود تدوین و اجرای برنامه‌های متعدد توسعه زیرساخت‌ها و بهبود خدمات اجتماعی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان در اغلب شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی شرایط نامطلوبی دارد. برخورداری از قدرت انعطاف، تطبیق فعال با شرایط نوپدید، قدرت رقابت پذیری اقتصادی، به بیانی دیگر برخورداری از قدرت جذب، نگهداشت و انباشت سرمایه انسانی و مالی و برخورداری از بازدهی و بهره‌وری رقابت پذیری منابع، در مقایسه با سایر مناطق از مهم‌ترین ویژگی‌های یک اقتصاد پویا است؛ در حالی که ناموزونی توسعه منطقه‌ای در ایران، علاوه بر کاهش قدرت انعطاف‌پذیری و رقابت‌پذیری مناطق کمتر توسعه یافته نسبت به مناطق توسعه یافته، پویایی اقتصاد ملی را نیز کاهش داده و امکان دستیابی به رشد پایدار اشتغال‌زا را با مخاطره مواجه ساخته است. در استان چهارمحال و بختیاری به دلیل وضعیت جغرافیایی منطقه و نیز سازه‌های مصنوعی، ناموزنی بین منطقه شرقی و غربی استان بسیار مشهود است. گرچه طی سالیان دراز مردم منطقه توانسته‌اند تا حد ممکن از این دوگانگی موجود در منطقه نهایت استفاده را برای پیشبرد تعالی زندگی خود انجام دهند ولی بی شک وجود این دوگانگی رشد استان را دچار مشکل کرده و ضرورت دارد برنامه توسعه‌ای متناسب با ویژگی منحصر به فرد این استان تدوین و اجرا گردد. گزارش حاضر بر آن است تا شاخص‌های توسعه یافتگی استان چهارمحال و بختیاری را بر اساس آخرین داده‌های در دسترس بررسی کند و تصویری نمایان از شکاف توسعه‌ای درون منطقه‌ای و سطح ملی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیربنایی ارائه دهد. در این گزارش، شاخص‌های توسعه انسانی، جمعیت و مهاجرت، اقتصاد کلان، فقر و رفاه اجتماعی، زیربنایی به تفصیل و به طور مقایسه‌ای مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مروری بر شاخص‌های توسعه استان

• مروری بر ساختار اقتصادی استان و مهم‌ترین مسائل، ظرفیت‌ها و اقدامات

• مهم‌ترین گروه‌های فعالیتی استان

• شاخص توسعه انسانی

• و موارد دیگر...