طبق این گزارش که توسط مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان برنامه و بودجه تهیه شده است، نظریه‌پردازان توسعه بر این امر واقع اجماع دارند که تثبیت و گسترش فرایند توسعه در بستر شرایط خاص  اقتصادی و اجتماعی- فرهنگی جهان پس از جنگ جهانی دوم تا امروز، در خط و ربط با بسط آراء و اندیشه‌های آن توسط نهادهای جهانی پیشگام بوده است. صد البته یکی از مهم‌ترین این نهادها، بانک جهانی است که تأثیر آن در نشو و نمای توسعه در اکناف دنیای امروز نیاز به چون و چرا ندارد؛ هم از بابت نقش پیشگام این نهاد در بسط اندیشه‌های جدید توسعه در قالب گزارش‌ها و مطالعات خود و هم از بابت نقش اهرمی این نهاد در پیشبرد رویه‌های مدنظر در توسعه به دلیل قدرت مالی- اقتصادی خود. نهادهایی چون بانک جهانی با ترویج نظامات برنامه‌ای و اشاعه‌گرا در جهان سوم و در حال گذار و نیز تثبیت الگوی غرب محور در همه دنیا از طریق اهرم مالی و اقتدار اقتصادی- سیاسی در اختیار خود، گلوله برفی توسعه را به حرکت انداختند که به مرور زمان و طی هفت دهۀ بعد از جنگ جهانی دوم، تبدیل به بهمنی عظیم و غول‌آسا شد. ناگفته پیداست که مرکز ثقل اخیر این بهمن بزرگ، تفکر نولیبرال و ضرورت اصلاحات جزمی بازاری بوده است: تفکری بسیار پرمناقشه که از دهه 1990 نتوانست خود را با سرعت و جهت تحولات کشورها تطابق دهد و متعاقباً دچار چالش‌های بنیادین شد. چه شد که انگاره‌ها و پارادایم مسلط بانک جهانی از دهه 1990 دچار تحول شد؟ پاسخ را می‌توان در گزارش‌های توسعه جهانی مشاهده کرد و گزارش حاضر که معطوف به بررسی تجارب جدید در توسعه از طریق واکاوی این گزارش‌ها در دوره زمانی 2020-1991 است، درصدد بیان آنها می‌باشد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی تجارب توسعه با نگاه به گزارش‌های توسعه جهانی
• اصلاحات در معرض تردید: دولت، برنامه‌ریزی و بهبود نهادی
• ماهیت متحول کار: اتوماسیون و درآمد پایه همگانی
• توسعه در گرو اصلاحات بنیادگرایانۀ بازاری
• و موارد دیگر...