طبق این گزارش که توسط گروه اقتصاد کلان و سیاست‌گذاری اقتصادی نهاد پژوهشی صندوق بازنشستگی کشوری منتشر شده است، 27 کشور از 34 کشور عضو OECD، از سیستم‌های درآمد بازنشستگی مجزا برای همه یا بخشی از کارکنان بخش عمومی خود برخوردارند. اما دامنه و گستره هر یک از این طرح‌ها به طور معنی‌داری با هم متفاوت‌اند. از یک طرح تکمیلی (افزایشی) ساده در ساختار مستمری بازنشستگی ملی (که کارگران بخش خصوصی را نیز پوشش می‌دهد) گرفته تا رژیم‌های درآمد بازنشستگی کاملا مستقل، متوسط مخارج چنین برنامه‌هایی حدود 1.5 درصد تولید ناخالص داخلی و یا تقریبا یک چهارم کل مخارج بازنشستگی عمومی را شامل می‌شود. اصلاحات بازنشستگی بخش عمومی، در بسیاری از این کشور‌ها، موضوعی بسیار مهم از منظر سیاسی به شمار می‌رود. نیروی کار دولت‌های مرکزی در تمامی آن‌ها به سرعت در حال پیر شدن هستند. اما تنها اطلاعات 4 کشور از 24 کشور قابل دسترسی است. در سال 2009، یک نفر از هر سه نفر کارکنان دولت‌های مرکزی در سن 50 سالگی و بالاتر قرار داشت، در حالی که این شاخص در سال 1995 حدود 22 درصد بود این سرعت بالای پیر شدن، در زمانی که بسیاری از کشور‌های OECD با محدودیت‌های شدید مالی مواجه‌اند، سبب فشار بر هزینه‌های طرح‌های بازنشستگی می‌شود. در این گزارش به استدلال‌ها و گزینه‌های اصلاحات برنامه‌های بازنشستگی بخش عمومی از منظر بین‌المللی پرداخته می‌شود. بر این اساس، پنج سیاست مختلف کاهش مخارج و یا افزایش درامد‌های حاصل از پرداخت حق بیمه مورد ارزیابی قرار گرفته و نشان داده می‌شود که این سیاست‌ها چگونه می‌توانند تاثیرات کاملا متفاوتی در یک طرح بازنشستگی بخش عمومی نسبت به ترتیبات درامد بازنشستگی ملی داشته باشند.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار جهان می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی مستمری‌های بازنشستگی کارکنان بخش عمومی

• بررسی فشارهای جمعیتی بر طرح‌های بازنشستگی

• بررسی هزینه‌های مالی مستمری‌های بازنشستگی

• و موارد دیگر...