طبق این گزارش که توسط معاونت برنامه‌ریزی و توسعه در سازمان زیباسازی شهرداری تهران تهیه شده است، شهر مجموعه‌ای از اجزای پراکنده که صرفاً در کنار یکدیگر قرار گرفته باشد نیست، بلکه کلیتی است که میان عناصر تشکیل دهنده آن وحدت هدف و ارتباط‌های معنی‌دار وجود دارد. هرقدر این ارتباطات گسترده‌تر باشد، درک شهروندان از شهر قویتر و تعلق آنها به محیط شهری بیشتر است. هنر عمومی در طول تاریخ شهرسازی و طراحی شهری با ورود به فضای شهری و سپس فضای عمومی همواره به دنبال بستری مناسب برای تعامل با شهروندان و مخاطبان و ارتقای کیفیت حیات مدنی شهر بوده است. هنر شهری با ارایۀ تصویر ویژه‌ای از سیمای شهر می‌تواند روابط بین مردم را تحت تأثیر قرار دهد و به شهر شخصیت، یکتایی و کیفیت بخشد و در سرزندگی آن نقش به سزایی داشته باشد. در شهر تهران با اینکه هنر شهری از انحصار موزه و نمایشگاه بیرون آمده اما هنوز نتوانسته هویت تفسیری و اجتماعی خود را جایگزین شخصیت تزیین‌گرا و ابزاری دوران گذشته کند موضوعات اصلی که در طراحی هنرهای شهری می‌بایست لحاظ شود در سه بعد کلی زیر قابل دسته‌بندی است: بعد بصری، بعد مکانی، بعد محتوایی. تمرکز این گزارش  روی بعد دوم (متغیرهای مکانی) می‌باشد که این بعد به ارتباط هنر شهری با ویژگی‌های زمینه و سایر عناصر هنر شهری می‌پردازد. نظر به اهمیت این موضوع، نگاه دقیق به مجموعه متغیرهای محیطی از جمله نحوه نمایش، اصول طراحی فرمی و... می‌تواند به بهبود کیفیت محیط شهری و غنای محیط بیانجامد.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی نمونه اسناد هدایت و کنترل مکان‌یابی هنرهای شهری در مقیاس جهانی

• شناسایی و اولویت‌بندی عوامل موثر بر اثربخشی تبلیغات محیطی

• و موارد دیگر ...