طبق این گزارش که توسط معاونت مطالعات اقتصادی و آینده‌پژوهی اتاق بازرگانی تهران تهیه شده است، بازطراحی نظام‌های دامداری با هدف ادغام اصول زیست اقتصاد چرخه‌ای در فرآیندهای تولید، از گام‌های اساسی در مسیر گذار به نظام‌های غذایی پایدار، تاب‌آور و کم کربن به شمار می‌آید. بر مبنای گزارش‌های اخیر سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، تلفیق چرخه‌پذیری در تولیدات دامی می‌تواند کارایی استفاده از منابع طبیعی را افزایش داده و وابستگی نظام‌های غذایی به نهاده‌های فسیلی و وارداتی را کاهش دهد. در این چارچوب، مشارکت ارزیابی زیست‌محیطی و عملکرد دام، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های فنی را برای راهنمایی ذی‌نفعان بخش دام تهیه کرده است تا از طریق آن بتوانند هم‌افزایی میان تولید دام، مدیریت پسماند و بازیافت مواد زیستی را بهینه‌سازی نمایند. این دستورالعمل‌ها به گونه‌ای تدوین شده‌اند که به تمامی فعالان زنجیره تأمین دامی از تولیدکنندگان خوراک و پرورش‌دهندگان تا صنایع فرآوری، خرده‌فروشان و سیاست‌گذاران چارچوبی برای بهبود عملکرد زیست محیطی و اقتصادی ارائه دهند .نقش دام در زیست اقتصاد چرخه‌ای چندوجهی است. از یک سو، دام‌ها توانایی تبدیل زیست توده‌های غیرقابل خوردن انسان نظیر مراتع طبیعی، بقایای کشاورزی و محصولات جانبی صنایع غذایی را به محصولات باارزش تغذیه‌ای و اقتصادی همچون پروتئین حیوانی، کود آلی و انرژی تجدیدپذیر دارند. این فرآیند ضمن بازیافت عناصر مغذی و کاهش رقابت میان تولید غذا و خوراک دام، به افزایش حاصلخیزی خاک و بسته شدن چرخه نیتروژن و فسفر در اکوسیستم‌های کشاورزی کمک می‌کند. در نتیجه، نقش دامداری نه تنها در تأمین غذا، بلکه در بازآفرینی خدمات زیست محیطی و تقویت امنیت غذایی جهانی قابل توجه است. گزارش حاضر بر اهمیت چارچوب‌های قانونی و مقرراتی حمایت کننده از اقتصاد چرخه‌ای در زنجیره تأمین دام تأکید می‌کند. سیاست‌های مشوق بازچرخانی پسماندها، ایجاد بازارهای ثانویه برای محصولات جانبی و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های کاهش تلفات مواد غذایی، از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند پایداری این بخش را به شکل مؤثری ارتقا دهند.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• نظام‌های زیست اقتصاد چرخه‌ای
• محصولات جانبی ناشی از ضایعات غذایی
• فرصت‌های محصولات جانبی حیوانی در زیست اقتصاد چرخه‌ای
• و موارد دیگر...