طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تهیه شده است، پویانمایی یا انیمیشن که در شكل تاریخی‌اش براي عموم مردم با نام غالب و آشناي آن یعنی کارتون شناخته می‌شود، به شكل سنتی براساس فرایندي تولید می‌شود که باید آن را به سادگی طراحی، نقاشی یا فیلمبرداري قاب به قاب خواند. این فرایند تولید و تعریف اولیه اگرچه در قرن بیست و یكم و تغییر بنیادین روش‌هاي تولید و مصرف و پخش پویانمایی در جهان دیجیتال دستخوش تغییرات اساسی شده است، کماکان تقابل و تضاد وجه ساختگی بودن و دستكاري شده تصویر پویانمایی را در برابر تصویر ضبط شده فیلم زنده به همراه دارد. از این منظر پویانمایی در همه اشكالش یک مصنوع تماماً ساختگی است که ممكن است سبک‌هاي بصري گوناگونی را به خود بگیرد و گاه بسیار شبیه نقاشی دوبعدي و گاه به شدت شبیه جهان واقعی و سه بعدي شود و یا از اشیا و عروسک‌هاي واقعی در جهان واقعی براي ساختن تصویر و داستان خود کمک گیرد. این گزارش که با درکی از موقعیت پویانمایی در هنر و اقتصاد فرهنگ چه در مرزهای داخلی و چه در سطح جهانی تدوین شده، با ترسیم وضعیت موجود هنر-صنعت پویانمایی در کشور و شناسایی چالش‌ها و مسائل این بخش از صنایع خلاق کشور، در پی یافتن راهكارها و یا سازوکارهاي اجرایی و قانونی براي تقویت آن و ارائه پیشنهادهاي سیاستی جهت رفع موانع و مشكلات پیش روي فعالان این حوزه و ایجاد هم‌افزایی دولتی براي بهره‌گیري بیشتر از توان و ظرفیت پویانمایی در اجراي سیاست‌هاي فرهنگی کشور می‌باشد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• وضعیت موجود پویانمایی
• جایگاه پویانمایی در اسناد سیاستی و قانونی و سایر مصوبات
• سازمان‌هاي مرتبط با پویانمایی در ایران
• و موارد دیگر...