تحلیل فرایند سیاستگذاری در مدیریت مطلوب بحران
طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات سیاسی مرکز پژوهشهای مجلس تهیه شده است، بلایا یا سوانح به عنوان یک مشکل بدخیم به عاملی بازدارنده در مسیر پیشرفت و رشد کشورها تبدیل شدهاند. افزایش تراکم جمعیت، صنعتی شدن، عدم آیندهنگری در طرحهای توسعه شهری، افزایش حاشیهنشینی و ... موجب تشدید میزان و آثار سوانح شده است. یک سانحه میتواند به فاجعه و مصیبتی بزرگ تبدیل شود، موجب غافلگیری مقامات سیاسی و اداری شود، آثار طولانی مدت بر حیات یک جامعه داشته باشد، ظرفیت و توانایی سطوح مختلف دولت را برای واکنش مناسب با چالش جدی مواجه سازد و در نهایت منجر به کاهش سرمایه اجتماعی شود. لذا تلاش برای جلوگیری از وقوع بحران یا کاهش احتمال تلفات جانی، خسارت مالی و تخریب محیط زیست ناشی از سوانح همیشه در اولویت سیاستگذاری دولتها ( در تمامی ساختارها و سیستمهای اداری و سیاسی ) قرار داشته است.گزارش پیش رو ضمن تأکید بر آمادگی و پیشگیری، یادگیری سیاسی، ارتباطات و تخصص علمی و هماهنگی در مدیریت بحران، به بررسی نحوه راهیابی و چگونگی توجه به بلایا در چرخه سیاستگذاری عمومی ( دستور کار، تصمیمگیری، اجرا و ارزیابی ) میپردازد، تعارضهای سیاستگذاران در هر مرحله را بررسی و درس آموختههایی برای مدیریت مطلوب سوانح را استخراج و پیشنهاد میکند.
مواردی که با دانلود این گزارش میتوانید از آن آگاهی یابید:
- فرایند مدیریت بحران
- مدیریت بحران در الگوی مرحلهای سیاستگذاری عمومی
- الگوهای اجرا در مدیریت بحران
- چرخه مدیریت بحران
- و موارد دیگر...