طبق این گزارش که توسط مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری تهیه شده است، در ابتدا بگذارید با نگاه به دو شاخص وضعیت اسفبار صندوق‌های بازنشستگی را مرور کنیم. به عنوان نمونه شاخص پشتیبانی را در نظر بگیرید. این شاخص نسبت تعداد کسانی است که بیمه شده هستند به کسانی که دریافت‌کننده مستمری می‌باشند. شاخص حاضر برای صندوق بازنشستگی کشوری کمتر از 1 یعنی در حدود 92 صدم و برای تأمین اجتماعی در حدود 5.3 است. پایین آمدن این شاخص زنگ خطری برای صندوق‌ها به صدا درآورده است. شاخص دیگر نشان می‌دهد که برای متوسط بیمه‌شدگان تأمین اجتماعی حدود بیست و سه سال بیمه پردازی انجام می‌شود. درحالیکه مستمری بازنشستگان چیزی در حدود بیست یک و دو دهم سال است. یعنی یک چیزی در حدود همان میزان سالی که فرد پرداخت می‌کند البته کمی کمتر از آن دریافتی شان است. اگر بیست و یک درصد حقوق و مزایا را مبنای این پرداختی‌ها قرار بدهیم و بخواهیم ساده‌تر بحث کنیم باید بگوییم یک سال حق بیمه‌ای که فرد پرداخت می‌کند برابری می‌کند با دو ماه پرداخت مستمری یعنی ده ماه دیگر را باید از یک جای دیگر تأمین کند. بلکه یک تلاش جامعه شناختی است برای شناخت وضعیتی که در ایران پساانقلاب در حوزه سیاست‌‌گذاری اجتماعی اتفاق افتاده است. به تعبیر دقیق‌تر مسئله من تعیین مناسبات قدرت در فرآیند سیاست‌گذاری اجتماعی در ایران پساانقلاب یا تحلیل میدان سیاست‌‌گذاری اجتماعی بوده است؛ اینکه در میدان سیاست‌‌گذاری سیاست‌ها بر پایه چه الگویی تولید می‌شوند نتایج کار ما بر پایه پژوهش در مشروح مذاکرات مجلس از مجلس اول تا مجلس نهم و دهم و مصاحبه‌هایی است که در این میدان با افراد مختلف انجام شد که در این گزارش به آن پرداخته می‌شود.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی جریان سیاست‌گذاری

• بررسی منطق نبردگاه دولت

• ارائه راهکار

• و موارد دیگر...