طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، اعتیاد به مواد مخدر فراگیرترین و اولویت‌دارترین آسیب اجتماعی در جامعه ایران است که مردم و نظام حکمرانی بر اهمیت و ضرورت مداخله در آن توافق نظر دارند؛ بر همین اساس طی چند دهه پس از انقلاب اسلامی تلاش‌های قابل توجهی در راستای کنترل و کاهش این مسئله صورت گرفته است. در چنین بستری، موضوع قانونی‌سازی کشت خشخاش نیز عمدتاً ذیل دو سناریو، با عنوان مدیریت عرضه و تقاضای مواد مخدر و تأمین مواد اولیه دارویی، هر از چند گاهی به عنوان یکی از راهکارهای تغییر وضعیت در حوزه مواد مخدر و اعتیاد پیشنهاد شده است. یافته‌های گزارش حاضر نشان می‌دهد که پیامدها و آثار منفی قانونی‌سازی کشت خشخاش با هدف مدیریت مصرف مواد مخدر، بنابر اذعان اکثر متخصصان این حوزه و با توجه به زمینه‌ها و سابقه تاریخی موجود، به قدری گسترده است که از آن تحت عنوان نوعی انقلاب یاد می‌شود. همچنین، درباره سناریوی دوم که به دنبال قانونی‌سازی کشت برای تأمین مواد اولیه دارویی است؛ اولاً، در فوریت و ضرورت قانونی‌سازی کشت به منظور تأمین نیازهای دارویی کشور اغراق و بزرگنمایی صورت گرفته است. چرا که برآوردها حاکی از آن است که نیاز سالیانه کشور به مواد اولیه داروهای مخدر پایه حدوداً با ۵۰۰ تن تریاک قابل تأمین است؛ تهیه این میزان از تریاک نیز، با توجه به افزایشی شدن روند کشت خشخاش در افغانستان طی دو سال اخیر، کماکان از طریق کشفیات مواد مخدر امکان‌پذیر است. ثانیاً، در صورت اضطرار و ضرورت، واردات بخشی از حجم تریاک مورد نیاز کشور می‌تواند به عنوان سناریو جایگزین مورد بررسی واقع شود.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• تحلیل و ارزیابی قانونی‌سازی کشت خشخاش در ایران
• رصد موضوع کشت خشخاش در قوانین حوزه اعتیاد
• قیمت تمام شده تریاک واگذار شده به شرکت‌های دارویی
• و موارد دیگر...