طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگ و توسعه مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، برنامه‌های توسعه همانند نقشه راه عملیاتی برای دولت‌ها، به عنوان مجری سیاست‌های کلان، می‌باشد. قبل از انقلاب اسلامی، برنامه‌های عمرانی، به صورت هفت ساله طراحی می‌شد. درحالی که پس از انقلاب اسلامی، این برنامه‌ها به شکل پنج ساله و به منظور تحقق سیاست‌های ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری طراحی می‌شوند. موفقیت برنامه‌های توسعه، در گرو چگونگی اجرا و نیز، موفقیت مجموعه برنامه‌های عملیاتی میان مدت ذیل برنامه‌های کلان و بلندمدت آن‌هاست. به بیانی دیگر، برنامه‌های توسعه در کشور، برنامه‌هایی هستند که باید با استناد به سیاست‌های کلان، اسناد بالادستی و برنامه‌های راهبردی و در پرتو آن، تدوین و اجرا شوند تا درمجموع، بتوان درباره چگونگی تحقق آرمان‌ها و سیاست‌های برنامه‌های کلان و بلندمدت آن‌ها، قضاوت و داوری کرد. به طور کلی، برنامه‌های توسعه به لحاظ زمانی، در امتداد یکدیگر و به منظور اتصال و یکپارچگی دولت‌های مختلف تدوین می‌شود تا همه دولت‌ها، فارغ از نگاه‌ها و جهت‌گیری‌های سیاسی خویش، در پیشبرد سیاست‌های کلان ملی، سهم داشته و هر کدام به اندازه خود، گامی در این مسیر بردارند. لذا برای آسیب شناسی برنامه‌های توسعه و یا ارائه پیشنهاد به منظور تدوین قانون برنامه جدید، لازم است مسیر طی شده در برنامه‌های توسعه قبلی مورد بررسی قرار گیرد تا در خلال این بررسی، بتوان ضمن آسیب شناسی برنامه‌های گذشته، به پیشنهادها و راهکارهایی برای تدوین برنامه جدید نائل آمد. بر این اساس، گزارش حاضر در نظر دارد با احصای مواد و احکام قانونی بخش فرهنگ در برنامه‌های عمرانی قبل از انقلاب و برنامه‌های توسعه پس از انقلاب اسلامی شامل برنامه‌های اول تا ششم توسعه، ضمن ترسیم شرایط زمینه‌ای هر برنامه، به واکاوی روند تدوین و اجرای این برنامه‌ها پرداخته و عملکرد این برنامه‌ها را مورد ارزیابی قرار دهد تا از این رهگذر، پیشنهادهایی را به منظور تدوین قانون برنامه هفتم توسعه ارائه نماید.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• برنامه‌های عمرانی قبل از انقلاب اسلامی
• برنامه‌های توسعه بعد از انقلاب اسلامی
• قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور
• آسیب‌شناسی برنامه‌های توسعه در حوزه بخش فرهنگ
• و موارد دیگر...