سیاست نوپای انرژی در منطقه شرق آفریقا: موردکاوی کنیا
طبق این گزارش که توسط فصلنامه علمی مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی تهیه شده است، اگرچه اکنون جهان در حال گذار به یک اقتصاد کم کربن است، اما نمیتوان از نقش مستمر سوختهای فسیلی در توسعه اقتصادی آفریقا چشمپوشی کرد. جنوب صحرای آفریقا از محرومترین نقاط جهان از لحاظ دسترسی به انرژی است. در این منطقه، شرق آفریقا از فقیرترین نقاط محسوب میشود. با این حال، کنیا اولین محموله نفت خام خود را در سال 2019 صادر کرد و اولین کشور آفریقای شرقی شد که به جمع کشورهای صادرکننده نفت پیوست. کنیا هنوز سالها تا رسیدن به زیرساختهای لازم برای استخراج، فرآوری، شبکه توزیع داخلی و صادرات نفت و گاز فاصله دارد. انرژی برای پرداختن به چالشهای موجود در قاره آفریقا، از جمله فقر، قحطی و نابرابری جنسیتی یک عامل کلیدی است. پیشبینی میشود چالش دسترسی به انرژی در قاره آفریقا، به دلیل افزایش تقاضا برای انرژی که ناشی از توسعه شهرنشینی، صنعتی شدن و رشد جمعیت است، در دهه 2020 شدت بگیرد. هدف اصلی این گزارش مطالعه ناکارآمدی سیاستهای محلی در کشورهای واقع در جنوب صحرا است که به واسطه ذخایر نفت و گاز در رده کشورهای در حال توسعه قرار گرفتهاند، مانند آنگولا، تانزانیا، کنیا و اوگاندا. این مطالعه با تمرکز بر صحرای جنوب آفریقا از روش مطالعه موردی استفاده میکند. عملکرد سیاست منطقهای بر اساس عملکرد کشورها در جامعه از منابع انرژی برخوردار ارزیابی میشود و در این راستا کشور کنیا به دلیل حضور اخیرش بین تولیدکنندگان نفت و گاز انتخاب شده است. این گزارش از نتیجه مطالعه سیاست انرژی در فقیرترین منطقه انرژی در جهان، یعنی جنوب صحرای آفریقا استفاده میکند و به مرور سیاستگذاری انرژی در کشور کنیا میپردازد.
مواردی که با دانلود این گزارش میتوانید از آن آگاهی یابید:
- دسترسی به انرژی در جنوب صحرای آفریقا
- منابع تأمین انرژی کنیا
- توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در کنیا در یک دهه
- تقاضا و مصرف انرژی در کنیا
- و موارد دیگر...