طبق این گزارش که در فصل‌نامه علمی مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی منتشر شده است، روابط روسیه و ترکیه از دوران امپراتوری تا دهه اخیر را در بهترین وجه، می‌توان روابط سینوسی و در قالب الگوی همکاری و تعارض تفسیر کرد. اما از زمان روی کار آمدن پوتین و اردوغان، علی‌رغم برخی چالش‌ها، روابط اقتصادی دو کشور به‌ شدت گسترش یافته؛ به طوری که برخی معتقدند، این همکاری اقتصادی می‌تواند زمینه رسیدن دو کشور به مشارکت استراتژیک در سطح سیاسی را نیز به وجود آورد. بر پایه این مفروض، سؤال اصلی این گزارش در جهت ارزیابی این اصل واقع‌گرایی که اقتصاد باعث بهبود روابط سیاسی نمی‌شود. این است که آیا بهبود روابط سیاسی امنیتی ترکیه و روسیه، متأثر از همکاری اقتصادی میان دو کشور بوده است؟ یافته‌های گزارش با بهره‌گیری از روش توصیفی تحلیلی نشان می‌دهد که منطبق بر واقع‌گرایی، روابط اقتصادی اگر چه عامل مهمی در گرایش دو کشور به یکدیگر بوده، اما هرگز زمینه بهبود روابط سیاسی بین روسیه و ترکیه را به وجود نیاورده، بلکه علت آن غلبه زمینه استراتژیک و سیاسی بر اقتصاد بوده است. با وجود این نقطه قوت، واقع‌گرایی به دلیل بی‌توجهی به برخی دلایل تسهیل‌گر غیر سیاسی در بهبود روابط دوجانبه ترکی روسی، دچار ضعف تحلیلی نیز هست.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار جهان می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• رابطه وابستگی اقتصادی و همکاری سیاسی ترکیه و روسیه

• نگرش‌های روسیه و ترکیه به یکدیگر

• رقابت منطقه‌ای برای کسب قدرت

• و موارد دیگر...