طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات مدیریت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تهیه شده است، از اوایل دهه 1980 ميلادي، ساختار و عملكرد بخش عمومی در بسياري از کشورها دچار تغييرات اساسی شده است. یكی از این تغييرات که در اغلب کشورهاي عضو سازمان همكاري و توسعه اقتصادي قابل مشاهده است، حرکت از بخش عمومی متمرکز و یكپارچه به بخش عمومی مستقل و غيرمتمرکز از نظر ساختاري بوده است که به دنبال این روند، سيستم‌هاي اداره امور عمومی در سطح جهان به انواع مختلفی از سازمان‌هاي نيمه مستقل تقسيم شده است که اغلب به عنوان آژانس شناخته می‌شوند. در واقع تا دهه 1980 ميلادي، رویكرد مدیریت دولتی سنتی، الگوي غالب در اکثر کشورهاي جهان بوده است که براساس این رویكرد، دولت‌ها بازیگران اصلی در ارائه خدمات محسوب می‌شدند. اما با گذشت زمان، به علت انعطاف ناپذیري و گستردگی بخش دولت، ضعف سازمان‌هاي دولتی در تأمين انتظارات و نيازهاي شهروندان و کاهش اعتماد عمومی مردم به دستگاه اداري، این رویكرد با انتقادهاي زیادي مواجه شد. در این گزارش تلاش شده است تا با مرور مقالات و کتب مرتبط با آژانس، ضمن شناخت این مدل سازمانی و ویژگی‌هاي آن، با بررسی تجارب سایر کشورها در زمينه پياده‌سازي آژانس، به تصویر دقيقی از این مدل سازمانی دست یافت. بدین منظور در بخش اول این گزارش، ضمن تعریف آژانس‌ها، مزایا و معایب حاصل از به کارگيري آژانس‌ها نيز بررسی شده و در بخش دوم نيز به منظور درک بهتر این نوع از ساختار نهادي، تجربيات کشورهاي انگلستان، فرانسه و آمریكا در زمينه ایجاد آژانس‌ها مورد بررسی قرار گرفته است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• تعریف سازمان‌هاي عمومی نيمه مستقل
• بررسی تجربيات سایر کشورها در ایجاد سازمان‌هاي عمومی نيمه مستقل
• بررسی تجربه دولت فرانسه در ایجاد سازمان‌هاي عمومی نيمه مستقل
• انواع سازمان‌هاي عمومی نيمه مستقل در آمریكا
• و موارد دیگر...