طبق این گزارش که توسط مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری سازمان برنامه و بودجه کشور تهیه شده است، در ماده 7 قانون هدفمند کردن یارانه‌ها به دولت اجازه داده شده است که حداکثر تا پنجاه درصد خالص وجوه حاصل از اجرای این قانون در قالب پرداخت نقدی و غیرنقدی با لحاظ میزان درآمد خانوار و اجرای نظام جامع تأمین اجتماعی هزینه کند. در فرایند تصویب این قانون و پس از اجرای آن در سال‌های گذشته یکی از دغدغه‌های دولت و قانون‌گذار، رساندن یارانه نقدی و غیرنقدی به گروه‌های هدف بوده است. این نگرانی گاهی به صورت دستور برای اجرا در قالب قوانین بودجه سنواتی، بازنگری در قانون و گاهی نظارت بر چگونگی اجرای قانون توسط نهاد قانون‌گذار نمود بیرونی پیدا کرده است. یکی از بحث‌هایی که در سال‌های گذشته در حوزه پرداخت یارانه نقدی مطرح بوده است حذف یارانه دهک‌های بالای درآمدی است. یکی از جنبه‌های مهم پرداخت هدفمند یارانه نقدی، کمک به هموار شدن توزیع درآمد و کاهش نابرابری‌ها است. مسلما این جنبه توسط پرداخت همگانی یارانه نقدی نه تنها به سختی حاصل می‌شود، بلکه می‌توان گفت که پرداخت همگانی سوی مخالف عدالت در توزیع قرار دارد. بر این اساس، گزارش حاضر به منظور ارزیابی حذف یارانه‌های نقدی بر شاخص‌های توزیع درآمد خانوارهای شهری تعریف شده است. هدف این گزارش ارزیابی حذف یارانه‌های نقدی بر شاخص‌های توزیع درآمد خانوارهای شهری است. برای این منظور از داده‌های خام بودجه خانوار مرکز آمار ایران در سال 1398 استفاده شده و ارزیابی آثار حذف یارانه بر مبنای داده‌های مذکور در قالب سناریوهای مختلف صورت گرفته است.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• معرفی بعضی از شاخص‌های نابرابری
• وضعیت انواع مخارج و درآمد
• تحلیل وضعیت مخارج کل و توزیع آن در حالت پایه
• اثرات حذف یارانه نقدی بر توزیع درآمد
• و موارد دیگر...