طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگی و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، با وجود تکالیف مهمی که نظام آموزش عالی در حوزه اشتغال و بازارکار جوانان دانشگاهی بر عهده دارد، نرخ اشتغال فارغ‌التحصیلان طی سال‌های متوالی پایین ارزیابی می‌شود. این افراد با تأخیر و از سن حدود 28 سالگی ثبات شغلی پیدا می‌کنند. در نظام آموزش عالی پیرامون و قوع این مسئله حداقل چهار عامل مهم وجود دارد که عبارتند از؛ تناسب حداقلی میان تعداد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی با تقاضای بازارکار، پایین بودن مهارت شغلی دانشجویان، ضعف در فرایند شغل‌یابی و طولانی بودن و انعطاف حداقلی برنامه تحصیلی. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در ارتباط با بازارکار اقدام‌هایی انجام می‌دهد که عبارتند از؛ بورس صنعت و مشاغل، دستیار فناوری، همیار دانشجو، به‌همرسانی شغلی، مهارت‌آموزی، برگزاری نمایشگاه کار و رصد اشتغال فارغ‌التحصیلان، اما اغلب آن‌ها با چالش‌هایی همچون فراگیر نبودن، تکثر در متولیان اجرا، مشخص نبودن هدف‌گذاری، ابهام در کیفیت و اثربخشی و برخوردار نبودن از منابع مالی پایدار، مواجه هستند. برای کمک به حل این مسائل، تصویب آیین‌نامه‌ای در هیئت وزیران با عنوان تسهیل نقش‌آفرینی دانشگاه‌ها در اشتغال‌پذیری دانشجویان با محوریت تدوین شاخص‌هایی جهت ترتیب اثر دادن بازارکار محلی در تعیین ظرفیت پذیرش رشته تحصیلی، منظور کردن وضع اشتغال دانش‌آموختگان در کمک‌های بودجه‌ای به دانشگاه‌ها، تصویب برنامه جامع برای ساماندهی طرح‌های مرتبط با اشتغال‌پذیری دانشجویان، کاهش سنوات تحصیلی، ایجاد ساختار تحصیلی منعطف تمام وقت و پاره وقت، ارائه بودجه تشویقی به دانشگاه‌های موفق و برتر در طرح‌های اشتغال‌پذیری و ایجاد صندوق برای حمایت از اشتغال‌پذیری دانشجویان در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پیشنهاد می‌شود که مفاد آن در انتهای گزارش ارائه شده است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• علل پایین بودن نرخ اشتغال فارغ‌التحصیلان دانشگاهی
• اقدام‌های نظام آموزش عالی برای بهبود بازار کار دانشجویان
• برگزاری دوره‌های مهارت‌آموزی
• رصد اشتغال فارغ‌التحصیلان
• و موارد دیگر...