طبق این گزارش که توسط فصلنامه علمی مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی تهیه شده است، یکی از مراحل مهم فرایند سیاست‌گذاری عمومی، شناخت مسئله است. شناخت مسئله در واقع درکی از نیازها، مطالبات و توقعات است. دستیابی به این شناخت بیش از هر چیز به تسهیل سایر فرایندهای سیاست‌گذاری کمک می‌کند. در حوزه‌هایی که پیچیدگی مسائل بالاتر می‌رود، اهمیت این شناخت بیشتر می‌شود. بخش‌هایی مانند فرهنگ که گستره مبهمی دارند و مسائل آن به انداز ه پیچیدگی انسان هستند، از این دست به حساب می‌آیند. سیاست‌گذاری در سینما به عنوان مهم‌ترین حوزه فرهنگ با همین چالش مواجه است؛ بنابراین شناخت سیاست‌گذاران سینما از این مسئله موضوعی است که اهمیت دارد. شناخت سیاست‌گذاران نیز متأثر از وضعیت نظام تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری است، چرا که در نظام‌های فردمحور، شخصیت سیاست‌گذار در تعیین دستورکار اثرگذار است. پس پیش درآمد سیاست پژوهی برای شناخت مسائل در چنین نظامی، شناخت سیاست‌گذار است. بخشی از این شناخت به شخصیت سیاست‌گذار مربوط می‌شود. در نظامی مانند ایران که در تلاطم‌های سیاست‌گذاری بر افراد بیش از سیستم تکیه دارد، بررسی این موضوع در حوزه سینما اهمیت دوچندان پیدا می‌کند. با این اوصاف، در این گزارش با بهره‌گیری از ویژگی چندرشته‌ای‌ بودن سیاست‌گذاری عمومی به این مهم بپردازیم که متولی دولتی سینما به عنوان عامل اصلی در فرایند سیاست‌گذاری برای سینما در مواجهه با مسائل سینما چگونه پاسخ می‌دهد؟ و به عبارتی نحوه پاسخگویی به مسائل سینما از سوی سیاست‌گذار به چه شکلی است؟ یا نسبت میان توقعات و مطالبات در نظام سیاست‌گذاری در سینمای ایران چگونه می‌تواند باشد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مطالبه و توقع در فرایند سیاست‌گذاری
• نسبت مطالبه، توقع و پاسخگویی
• انطباق شاخص‌های سیاست‌گذاری با شاخص‌های شخصیتی سیاست‌گذاران
• نظر پاسخگویان درخصوص تیپ شخصیتی سیاست‌گذاران در سینما
• و موارد دیگر...