طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، شهر به عنوان یک منبع توسعه مطرح است و مدیریت شهری در روند توسعه شهر و بهبود سکونتگاه‌های شهری جایگاه بسیار مهم و تعیین کننده دارد. توسعه ملی هر کشور بیش از هر چیز به مشارکت، وفاق اجتماعی و احساس مسئولیت افراد جامعه در اداره آن وابسته است. در این راستا حکومت‌های محلی و شهرداری‌ها به عنوان اهرم‌های اداره امور کشور و ارائه دهنده خدمات عمومی و مدیریت شهری، نقش مهمی در این مشارکت اجتماعی و ایجاد همبستگی کشور ایفا می‌کنند. در حالی که شاید نگاه صرف خدمات رسان به مجموعه مدیریت شهری عملاً سبب از دست رفتن فرصت‌های مؤثر نقش‌آفرینی مدیریت شهری در پیشرفت کشور شده است. یکی از چالش‌های جدی نظام اجرایی کشور، تمرکز امور محلی در ساختار دولتی، تمرکز اختیارات و قدرت در دست وزارتخانه‌ها و ارگان‌های اجرایی است که منجر به کندی انجام امور و چالاک نبودن دولت، تشریفات دیوان سالاری و فساد، نارضایتی مردم، عدم برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری به موقع جهت انجام امور پیشرفت کشور گردیده و با وجود دلالت ۷ اصل قانون اساسی کشور به ابعاد مختلف موضوع مدیریت شهری ( شوراها، شهرداری، امور محلی ) و در نظر گرفتن این امر از برنامه سوم توسعه تاکنون و نیز برخی از مواد قوانین جاری کشور، متأسفانه این مهم محقق نشده است. بنابراین به رغم اهمیت موضوع بازتنظیم و سازماندهی مدیریت شهری یکپارچه در کشور، همسو با کشورهای توسعه یافته به منظور افزایش مشارکت مردم در اداره شهرها منطبق با اصل هفتم قانون اساسی، متأسفانه در لایحه برنامه هفتم توسعه نیز مورد توجه نبوده به نحوی که تنها به عنوان یک جزء از ماده  105 لایحه پیشنهاد شده است. انتظار می‌رود در امتداد تأکیدات سیاست‌گذاری در تمرکز زدایی اداری، کوچک سازی دولت، جدایی امور محلی و ملی و ایفای نقش بیشتر مردمی در امور محلی و جلب مشارکت مردمی به نحو مؤثری به مدیریت شهری در برنامه هفتم توسعه پرداخته شود.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی مدیریت شهری در برنامه‌های پنج ساله توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور
• احکام مرتبط با حوزه مدیریت شهری در برنامه هفتم
• بررسی تفصیلی اهم مواد مرتبط با مدیریت شهری
• و موارد دیگر...