طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات بنیادین حکمرانی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، هوش مصنوعی نه صرفا یک ابزار فناورانه‌ی ساده، که بازنمایی عاملیتی تحول‌آفرین است. توسعه این فناوری، پدیده‌ای از بن سیاسی، با پیامدهای گسترده حول ساخت قدرت، سازوکارهای حکمرانی و تحولات اجتماعی بوده که حاکی از یک نظم سیاسی جدید است. در این راستا ضروری است که کشور ما به اتخاذ راهبردی دقیق بپردازد. حکمرانی مؤثر در عرصه‌ی هوش مصنوعی مستلزم درگیری عمیق و بنیادین با این فناوری در تمام سطوح آن است. انتخاب راهبرد توسعه این فناوری در کشور، باید علاوه مواجهه عمیق و بنیادین با این فناوری در تمام سطوح آن و درک مبانی فنی و نظری، دلالت‌های فلسفی و تبعات اجتماعی-سیاسی، برآمده از رصد دقیق شرایط و اقتضائات و اهداف کلان ملی و جهانی کشور باشد. تقلید در راهبردهای توسعه این فناوری نتیجه‌ای جز عقب‌ماندگی روزافزون نخواهد داشت. برای بهره‌برداری کامل از ظرفیت تحول‌آفرین هوش مصنوعی، کشور باید تمرکز بر پژوهش‌های بنیادی را به توسعه صرف کاربست‌ها (اپلیکیشن) ترجیح دهد که مزیتی قوی برای نوآوری و رقابت‌پذیری در آینده ایجاد می‌کند. این امر علاوه بر ضرورت هماهنگی در سطح ملی، از توان بخش خصوصی، دانشگاه و نهادهای موجود مانند معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری، یا وزارت ارتباطات، خارج است. این امر جز در یک نهاد چابک، میان رشته‌ای و نخبگانی متمرکز بر حوزه هوش مصنوعی، قابلیت تحقق نخواهد داشت. این گزارش پیشنهاد نهاد ملی راهبری و توسعه هوش مصنوعی مشتمل بر یک ساختار سه بخشی( واحد پژوهش‌های سطح بالا، واحد برنامه‌ریزی استراتژیک، واحد تحقیق و توسعه‌ی فناوری هوش مصنوعی( را دارد که در قالب سازمان ملی هوش مصنوعی، قابل تحقق است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• هوش مصنوعی به عنوان یک پدیده‌ی عمیقاً سیاسی
• هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای دستکاری و کنترل سیاسی
• اقدامات پنج کشور مهم جهان در زمینه توسعه ساختار نهادی هوش مصنوعی
• منسوخ شدن سریع کاربردهای محدود هوش مصنوعی
• و موارد دیگر...