طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگ و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، استرداد اموال فرهنگی تاریخی ایران، یکی از موضوع‌های مهم حوزه میراث فرهنگی کشور است. در دهه‌های گذشته مقادیر نسبتاً قابل توجهی اشیای فرهنگی تاریخی ایرانی مسروقه یا حاصل از حفاری غیرمجاز، در چارچوب همکاری‌های دیپلماتیک از جمله با کشورهای عضو کنوانسیون ۱۹۷۰یونسکو و کنوانسیون ۱۹۹۵ یونیدرویت و همچنین از طریق دادخواهی‌های قضایی نزد محاکم کشورهای مبدأ به ایران بازگردانده شده است. با این وجود این مقدار، قابل مقایسه با حجم کثیری از آثار ایرانی که در تصرف مجموعه‌های خصوصی، موزه‌ها و مؤسسات علمی پژوهشی کشورهای خارجی نیست. این موضوع ناشی از برخی چالش‌های قانونی و ضعف اقدام در حوزه اجرایی موجود در این زمینه و همچنین نبود قواعد بین‌المللی مساعد در امر استرداد اموال فرهنگی تاریخی است که قبل و حتی پس از تصویب قوانین حمایت از میراث فرهنگی در ایران، از کشور خارج شده‌اند. گزارش حاضر ضمن بررسی پیشینه و چالش‌های قانونی و برخی کمبودهای اجرایی موجود، پیشنهادهایی در جهت رفع کاستی های قانونی و اجرایی، تشکیل کارگروه ملی استرداد اموال فرهنگی تاریخی ایران با تفویض اختیارات برنامه‌ریزی و نظارت بر امور استرداد به آن، در قالب تصویب یک ماده واحده ارائه می‌کند. مشارکت و همکاری وزارت امورخارجه در راستای ایجاد هم سویی و همکاری میان کشورهای صاحب تمدن کهن، تشکیل یک شبکه جهانی هماهنگ با هدف تغییر قواعد بین‌المللی موجود در زمینه استرداد اموال فرهنگی تاریخی و همچنین امکان‌سنجی اصلاح کنوانسیون ۱۹۷۰ در سطح بین‌المللی پیشنهادهای دیگر این گزارش است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• پیشینه تاراج میراث فرهنگی ایران
• رویه اجرایی استرداد
• چالش‌های قانونی استرداد اموال فرهنگی تاریخی ایران
• چالش‌های ناشی از فقدان قوانین لازم در امر استرداد
• و موارد دیگر...