طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، طی سال‌های اخیر نظام حکمرانی، توجه و اراده نسبتا جدی برای کنترل و کاهش اعتیاد، به عنوان اولویت‌دارترین آسیب اجتماعی کشور، از خود نشان داده است. نمونه بارز این وضعیت، تعیین اعتیاد، به عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی اولویت‌دار در ماده80  قانون برنامه ششم توسعه و مواد 84 و 85 قانون برنامه هفتم پیشرفت بوده است. این اهتمام و توجه که فی نفسه امری مثبت تلقی می‌شود، در شرایطی صورت می‌گیرد که برخی متخصصان و صاحب‌نظران معتقدند که دستگاه سیاست‌گذاری درس‌آموخته‌های حاصل از تجربیات سیاستگذاری پیشین در زمینه مقوله اعتیاد را چندان در دستور کار قرار نداده و بهره کافی از نظام دانش و تجربه موجود حاصل نکرده است. در این زمینه، یکی از لوازم بهره‌مندی از تجربیات پیشین، رصد تاریخچه سیاستی مسئله اعتیاد در قوانین برنامه‌های توسعه، مقایسه احکام سیاستی با یکدیگر و ترسیم روند توجه به این مقوله طی دهه‌های گذشته است. بر این اساس، گزارش حاضر، قوانین برنامه اول تا هفتم را مورد واکاوی قرار داده و احکام سیاستی مرتبط با مسئله اعتیاد را استخراج کرده است. در گام بعدی و در قالب نوعی پیش‌ارزیابی سیاستی، روند توجه به این مقوله در برنامه‌های ۶ گانه توسعه و احکام مرتبط در برنامه هفتم پیشرفت از نظر کیفیت تدوین و توجه به شاخص‌های قانون‌گذاری مناسب مورد ارزیابی قرار گرفته و پیشنهادهایی در راستای افزایش ظرفیت‌های تدوین احکام قانونی موجود مطرح شده است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• ارزیابی احکام سیاستی حوزه اعتیاد در قوانین برنامه
• انواع ارزیابی سیاستی
• پیشنهاد توصیه سیاستی ویژه گزارشات راهبردی/ نظارتی
• و موارد دیگر...