طبق این گزارش که توسط مرکز آمار ایران تهیه شده است، مهاجرت در كنار زاد و ولد و مرگ و مير یكی از عوامل اصلی و تعيين‌كننده در رشد جمعيت شهرها و گسترش شهرنشينی می‌باشد. با توجه به آن كه باروری پس از طی كردن دوره انتقال تاریخی خود به طور نسبی تثبيت می‌شود می‌توان گفت كه نقش عامل مهاجرت در شكل‌دهی به شهرها و گسترش شهرنشينی با مرور زمان پررنگ‌تر و با اهميت‌تر می‌شود. از دیگر سو نتایج به دست آمده از سرشماری‌های گذشته حاكی از آن است كه الگوی مهاجرت‌های داخلی كشور از نيمه دوم دهه 1370 تا كنون، از مهاجرت‌های روستا به شهر به مهاجرت‌های شهر به شهر تغيير كرده است. علت وقوع این پدیده گسترش شهرنشينی، افزایش تعداد شهرها و افزایش جمعيت ساكن در نقاط شهری و كوچک شدن بخش روستایی در كشور بوده است. طبيعتا می‌توان انتظار داشت كه در این شرایط، جابجایی‌های جمعيت عمدتا در ميان نقاط شهری اتفاق بيفتد. این مطالب حاكی از آن است كه برای شناخت بهتر و بيشتر از دو پدیده شهرنشینی و مهاجرت شناخت دقيقی از مهاجرت‌های بين شهری ضروری است. بدون تردید، شناخت دقيق مهاجران وارد شده به هر شهر و یا مهاجران خارج شده از آن، و مبدأ و مقصد و مسيرهای این مهاجران، پيش نيازی ضروری برای فهم تغييرات جمعيت، تغييرات اندازه و كالبد فيزیكی و جغرافيایی شهر و تهيه و تدوین برنامه‌ریزی‌های شهری است. در این گزارش ترازنامه و نیز ماتریس مهاجرتی شهرهای ایران مورد بررسی قرار می‌گیرد.

مواردی که با دانلود این تحقیق بازار ایران می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• خالص مهاجرت شهرهای كشور

• اثر مهاجرت بر ویژگی‌های جمعيت مراكز استان

• ماتریس مهاجرت شهرهای كشور

• خالص عمومی مهاجران بيكار در شهرهای مراكز استان

• و موارد دیگر...