اظهارنظر كارشناسی درباره لایحه موافقتنامه تجارت ترجیحی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اندونزی
طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس تهیه شده است، يكی از ويژگیهای اصلی اقتصاد جهانی، رقابت روزافزون كشورها برای يافتن بازارهای جديد از طريق يكپارچگی اقتصاد جهانی، تشكیل بلوكها و اتحاديههای منطقهای در قالب قراردادهای همكاریهای دو يا چندجانبه تجارت آزاد و يا ترجیحی میباشد. به لحاظ نظری تجارت با تكیه بر مزيت نسبی، امكان مصرف بالاتر از منحنی امكانات تولید و كسب مطلوبیت بیشتر را فراهم میآورد. البته توجه به مواردی از قبیل كارشناسی صحیح در دريافت و اعطای امتیاز، ايجاد فضای مناسب تولید و افزايش توان رقابتی امری ضروری میباشد. بنابراين پیشنیاز تجارت ترجیحی، اتخاذ استراتژی مشخص در خصوص تقويت بخشهای خاصی از اقتصاد ملی در جهت رقابتپذيری در دوره زمانی معین در سطح بینالمللی است. در اين زمینه توجه به ظرفیتهای رقابتی كشور، دسترسی به تكنولوژی و مواد اولیه مناسب و در نظر گرفتن ساير متغیرهای كلان اقتصادی مانند نرخ ارز، نرخ تورم و فضای كسب و كار ضروری است. این گزارش به بررسی لایحه موافقتنامه تجارت ترجیحي بین دولت جمهوری اسلامي ایران و دولت جمهوری اندونزی میپردازد.
مواردی که با دانلود این گزارش میتوانید از آن آگاهی یابید:
- موضوع لایحه
- پیشینه قانونی انعقاد موافقتنامههای تجارت ترجیحی میان ایران و سایر کشورها
- نکاتی در خصوص کلیات مفاد موافقتنامه
- و موارد دیگر...