طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات فرهنگی و آموزش مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، مطابق بند 22 ماده 2 قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، مصوب ۱۳۶5 تنظیم‌گری و سامان‌دهی تبلیغات بازرگانی یکی از کارویژه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محسوب می‌شود. اما آنچه در عمل اتفاق افتاده این است که نهادهایی همچون صدا و سیما و ساترا و... نیز به اقداماتی از جنس تنظیم‌گری مبادرت نموده‌اند. بدیهی است که تعدد نهاد تنظیم‌گر نابسامانی‌هایی را نیز با خود به همراه آورده است. یافته‌های گزارش حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از روش کتابخانه‌ای صورت گرفته حاکی از این است که در کشورهای مورد مطالعه، تنظیم‌گری توسط طیفی از سازمان‌های تنظیم‌گر حوزه تجارت و حمایت کننده از مصرف کننده و ارتباطات صورت می‌گیرد. در مقابل در ایران بنابر غلبه بُعد فرهنگی تبلیغات بازرگانی به علت تأثیری که در فرهنگ مردم و سبک زندگی ایجاد می‌کند تنظیم‌گری آن نیز توسط نهادی صورت می‌گیرد که کار ویژه فرهنگی دارد. مضاف بر این در اغلب نظام‌های مورد بررسی تبلیغات به صورت مشارکتی و با دخالت نهادهای دولتی و خصوصی تنظیم‌گری می‌شود. بدین ترتیب پیشنهاد گزارش حاضر برای اجتناب از تزاحم و تعارض مأموریت‌ها، وظایف و مقررات مبهم و ناقصی که وضع می‌شود تعریف کمیسیون ویژه‌ای با حضور نمایندگی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و انجمن صنفی کانون‌های تبلیغاتی است. شایان ذکر است که در این نوع از تنظیم‌گری علاوه بر توجه به ماهیت تبلیغات بازرگانی به عنوان یک پدیده فرهنگی، ابزار و رسانه نیز مورد توجه قرار گرفته است.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مفهوم نهاد تنظیم‌گر
• مسائل و و چالش‌های مرتبط با نهاد تنظیم‌گر تبلیغات بازرگانی در ایران
• نهادهای تنظیم‌گر تبلیغات بازرگانی در نظام‌های حقوقی کشورهای منتخب
• و موارد دیگر...