طبق این گزارش که توسط دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس تهیه شده است، بازسازی و بازتوانی پس از سوانح به عنوان یکی از ارکان چهارگانه مدیریت بحران، جایگاهی تعیین کننده در کاهش آسیب‌پذیری و ارتقای تاب‌آوری جوامع دارد. ایران به واسطه موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی خود همواره با حوادثی همچون زلزله، سیل، خشکسالی و سایر مخاطرات طبیعی مواجه بوده است. تجربه حوادث گذشته نشان می‌دهد بخش بزرگی از خسارات اقتصادی کشور ناشی از ضعف در فرایند بازسازی و بازیابی است. روندهای طی شده در زلزله‌های بم و ازگله سرپل ذهاب بیانگر آن است که کندی عملیات، ضعف هماهنگی نهادی، بروکراسی سنگین، کمبود اعتبارات پیشگیرانه و عدم توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، نه تنها منجر به طولانی شدن بازسازی شده، بلکه خود عاملی در بازتولید چرخه آسیب‌پذیری بوده است. در عین حال، بازسازی فرصتی مغتنم برای اصلاح ساختاری و حرکت به سوی بازسازی بهتر از قبل فراهم می‌آورد. این مهم مستلزم توجه به مجموعه‌ای از راهبردهای کلیدی از جمله مشارکت فعال جامعه محلی، استفاده از فناوری‌های نوین ساخت‌وساز، ارتقای زیرساخت‌های حیاتی و خدمات اجتماعی، تسریع فرایندهای اداری، تقویت هماهنگی، بازسازی مرحله‌ای و ادغام ابعاد فرهنگی، اجتماعی و روانی در فرایند بازسازی است. علاوه بر این، تأمین مالی به موقع، توانمندسازی نیروی کار محلی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های بین‌المللی در چارچوب مدیریت شفاف کمک‌ها از دیگر الزامات محسوب می‌شوند. بر این اساس، گزارش حاضر با مرور تجربیات بومی و بین‌المللی، آسیب‌شناسی فرایندهای گذشته و تحلیل چالش‌ها و فرصت‌ها، مجموعه‌ای از راهبردهای سیاستی با هدف تسریع و ارتقای فرایند بازسازی و بازیابی در کشور و حرکت به سمت جامعه‌ای مقاوم‌تر و پایدارتر در مواجهه با سوانح آتی ارائه می‌کند.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مروری بر مهم‌ترین زمین لرزه‌ها و سیلاب‌های ایران
• تکامل چارچوب مدیریت بحران ایران
• راهبرد تسریع در روند بازسازی پس از سانحه
• راهبردهای بازیابی و بازسازی بهتر از قبل
• و موارد دیگر...