طبق این گزارش که توسط موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی تهیه شده است، امروزه برخلاف گذشته مسئول و پاسخگو بودن دولت‌ها امری بدیهی و علی‌الاصول بی‌نیاز از دلیل، دست کم در نظام‌های دموکراتیک، است. از این رو در عرصة عمل، آموزش، بهداشت و برقراری تأمین اجتماعی برای شهروندان، سه حوزة عمده‌ای است که در زمرة تکالیف و تعهدات دولت مسئول به شمار می‌رود. با وجود این، باید افزود که اصل مسئولیت دولت‌ها در این زمینه‌ها، محل بحث نبوده بلکه تنها میزان حمایت، دخالت و نظارت دولت‌ها محل اختلاف است. این که قلمرو حداقل و حداکثر تکفل عمومی به چه میزان است و برای نمونه دولت‌ها در زمینه بهداشت یا آموزش موظف به چه میزان تکفل حداقلی هستند، امری که در طول سالیان متمادی دست خوش تغییر گردیده و از دولت لیبرال ( دولت کوچک ) به سمت دولت رفاه ( دولت بزرگ ) متحول شده است. هر چند که با عقب نشینی سیاست‌های رفاهی، اکنون با دورة پسارفاهی مواجهیم: دوره‌ای که دولت‌ها رفاه پس از عدم توانایی در تأمین مالی اهداف خود، چتر رفاهی را بسیار محدود کرده و حجم عمده‌ای از پوشش‌های بیمه‌ای و حمایتی را قطع نموده‌اند. به بیان دیگر در این گزارش از میان الگوهای متفاوت تأمین اجتماعی به دنبال یافتن الگویی مطلوب هستیم که از یک طرف با واقعیات اقتصادی و بودجه دولت‌ها همخوانی داشته باشد و از طرف دیگر از حداقل‌ها پیش نرود. از این رو گزارش پیش رو، آنچه به عنوان نتیجه و برون داد به دست می‌آید به این مهم می‌پردازد که نظام مطلوب تأمین اجتماعی با کدام نظریه دولت همخوانی و سازگاری بیشتری دارد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• مفهوم و مبانی نظری تأمین اجتماعی
• مبانی و تحولات تأمین اجتماعی
• اصول کلی حاکم بر تأمین اجتماعی مطلوب
• دوران پسارفاهی و بحران در نظام تأمین اجتماعی
• و موارد دیگر...