طبق این گزارش که توسط پژوهشکده امور اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه شده است، تاریخ جهان مملو از سیاست‌های اجرا نشده و به نتیجه نرسیده است و کشورهای بسیاری نتوانسته‌اند متکی بر سیاست‌ها و برنامه‌هایی مشابه با بسیاری از کشورهای توسعه یافته، از دام درآمد متوسط عبور کنند و به توسعه دست پیدا کنند. حاصل کنکاش برای یافتن دلایل اختلاف سطوح توسعه یافتگی کشورها و توان کشورها برای گذار به سطوح بالاتر توسعه، نشان می‌دهد که این اختلاف نه در سرمایه فیزیکی و انسانی و فناوری که در ظرفیت نهادی و اجرایی کشورها نهفته است. موضوعی که از آن در یک نگاه کلان به حکمرانی یاد می‌شود. از همین رو است که بسیاری از دانشمندان توسعه معتقدند هیچ کشوری برای نیل به توسعه پایدار، گریزی از بهبود نظام حکمرانی ندارد. بهبود نظام حکمرانی به معنای اصلاح مجموعه ایده‌ها در خصوص دولت‌ها برای ایجاد سیاست‌های مسئولیت سیاسی، مدیریت منابع اقتصادی و اجتماعی و همچنین بهبود ظرفیت استوار و ایفای نقش به شکلی مؤثر، کارآمد و عادلانه است. تجارب بین‌المللی نشان می‌دهد که ظرفیت‌های موجود در منابع انسانی، منابع نهادی و منابع محلی در کشورهای در حال توسعه، از جمله عناصر اساسی در دستیابی به توسعه پایدار و کاهش فقر هستند؛ بنابراین تمرکز بر حکمرانی خوب موجب افزایش تأکید بر ظرفیت‌سازی شده است. ظرفیت‌سازی، مستلزم تمرکز بر همه عناصر بالقوه‌ای است که باعث افزایش بنیادین ظرفیت ملی می‌شوند؛ بنابراین موضوع بسیار فراتر و جامع‌تر از توجه صرف به آموزش است. ظرفیت‌سازی نه تنها به معنی تربیت افراد است بلکه باید به کشورهای در حال توسعه کمک کند تا مؤسساتی خودکفا برای خود ایجاد نموده و محیطی را فراهم سازند که افراد بتوانند در آن محیط به کشور خود خدمت کنند. این گزارش به بررسی ظرفیت‌سازی حکمرانی خوب در کشورهای در حال توسعه می‌پردازد.

مواردی که با دانلود این گزارش می‌توانید از آن آگاهی یابید:

• بررسی ظرفیت‌سازی
• بررسی حکمرانی خوب
• به سوی ظرفیت‌سازی برای حکمرانی خوب
• و موارد دیگر...